เรามาถึงแคนทารี เบย์ ภูเก็ต ที่แหลมพันวาเอาเมื่อบ่ายจัด แดดจัดจ้าเปลี่ยนทะเลภูเก็ตให้กลายเป็นสีเทอร์ควอยซ์ ที่เรียงรายอยู่ด้วยเรือประมงขนาดเล็กใหญ่ และแทรกอยู่ด้วยภาพใหม่ๆ อย่างเรือยอร์ชสีขาวโอ่อ่าที่ทิ้งสมอแอบอิงกับท่าเรือราวกับว่ายามนี้ต้องการหลับใหล

ถนนศักดิเดชที่ทอดยาวไปตามชายหาด บรรจุเต็มอยู่ด้วยรถเข็นขายของกินจิปาถะทั้งข้าวแกงพื้นถิ่นลูกชิ้นปิ้ง เครื่องดื่มร้อนเย็นง่ายๆ ขณะที่บนทางเท้าก็กลายเป็นที่เดินเล่นทอดสายตาลงสู่ทะเลของนักท่องเที่ยว ฝรั่งหลายคนเดินลงจากห้องพักพร้อมชุดลำลอง จูงมือกันขึ้นสองแถวหน้าตามีเอกลักษณ์แล้วออกไปสู่แง่มุมส่วนตัวของแต่ละคนที่แทรกอยู่ตามหาดทรายและน้ำทะเลของภูเก็ต

ยามเย็นใกล้มาเยือน ผมสวนความสูงขึ้นไปบนสระว่ายน้ำบนดาดฟ้า โลกพักผ่อนของใครบางคนเวียนว่ายอยู่ในมวลน้ำ สบายอารมณ์ ดวงตาเต็มไปด้วยวิวทะเลกระจ่าง ขณะที่ข้างล่าง ภาพเมืองริมทะเลของผู้คนก็ดำเนินไปควบคู่กัน ทั้งริมฝั่งหรือเรือเล็กๆสักลำกลางคลื่นลม

ในแต่ละดวงตา ทะเลอาจมีความหมายแตกต่าง แล้วแต่การเลือกมอง

แต่หากเป็นเรื่องของหัวใจของคนที่อยู่ควบคู่ มวลน้ำสีครามเข้มน่าจะมีคำจำกัดความเดียว

ส่วนเสี้ยวของภูเก็ตที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของเหมืองแร่ในอดีต ภาพตึกแถวชิโน-โปรตุกีสสะท้อนความมั่งคั่งทางวัฒนธรรมและการติดต่อกับปีนังอันเป็นเอกลักษณ์ ตกทอดอยู่ในบางส่วนของที่พักริมทะเลอย่างแคนทารี เบย์ที่หลายคนกำลังตื่นตากับ “อั่งม้อหลาว” อาคารตึกฝรั่งผสมจีนที่สร้างเป็นหลังๆ ที่มาของชื่อนั้นมาจากภาษาจีนฮกเกี้ยนของคนภูเก็ตส่วนใหญ่ “อั่งม้อ” แปลว่า 
ฝรั่งหรือชาวต่างชาติ ส่วน “หลาว” นั้นหมายถึง ตึกคอนกรีต

รายละเอียดต่าง ๆ ถูกปรับแต่งให้กลายเป็นที่พักอย่างอุ่นอารมณ์ น่าก้าวเท้าเข้าไปสัมผัสกลิ่นอายของวัฒนธรรม

กระเบื้องเก่าแก่สีเขียวไข่กาเรียงรูปเหลี่ยมเชื้อเชิญให้เดินเล่นไปยังเหลี่ยมมุมของการตกแต่งอันตกทอดมาจากอดีต กรอบหน้าต่างประดับด้วยซุ้มโค้งครึ่งวงกลม เจาะช่องแสงด้วยเหล็กดัดรูปแฉกพระอาทิตย์ ซึ่งเป็นรูปแบบที่นิยมมากในศิลปะนีโอคลาสสิกของอังกฤษ บ้างก็ขนาบข้างด้วยหัวเสาคลาสสิกของกรีกโรมันทั้ง 3 แบบ คือดอริกที่เป็นแบบเรียบไม่มีลาย ไอโอนิกเป็นรูปก้นหอย และคอรินเทียนที่ทำเป็นใบไม้ประดับ

ตึกฝรั่งหัวใจจีน หลายคนนิยามสิ่งก่อสร้างสวยงามประเภทนี้ไว้อย่างนั้น

แยกย้ายกันไปตามเหลี่ยมมุมของการพักผ่อน บางคนเลือกเอามุมแพนทรีของห้องให้กลายเป็นที่ทำอาหารง่ายๆ ดีเสียอีก ให้อารมณ์ความรู้สึกของการอยู่บ้านมากกว่าการมาเปลี่ยนที่นอนต่างถิ่น สวนหย่อมตกแต่งไม้ดัดหลากรูปทรงก็เชื้อเชิญให้สาวๆ เดินเล่น จูงมือคู่รักไปคล้ายฉากละครย้อนยุค สักครู่ก็อออกไปสู่ทะเลตรงหน้า เดินเล่นให้ท้องฟ้ายามเย็นกลายเป็นสีแดงด้วยการจากไปของดวงอาทิตย์ ปล่อยให้ภาพทั้งหมดทั้งมวลเบื้องหน้าค่อยๆ หลอมเข้าสู่ยามเย็นอย่างโรแมนติก

ทะเลใช่เพียงจะเป็นแค่ที่พักสายตา