นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2466 นางสาวสุวรรณ ภาพยนตร์เรื่องแรกของประเทศไทยได้ออกฉาย หลังจากนั้นวงการภาพยนตร์ไทยก็มีการพัฒนามาเรื่อย ๆ โดยเฉพาะในช่วงปี พ.ศ. 2500 - 2515 ถือว่าเป็นความรุ่งเรืองของภาพยนตร์ไทย มีดารานักแสดงชื่อดังอย่าง มิตร ชัยบัญชา หรือ เพชรา เชาวราษฎร์ เป็นตัวชูโรงอยู่หลายปี จากนั้นภาพยนตร์ไทยก็เปลี่ยนแปลงตามยุคสมัยมีขึ้นมีลงตามกาลเวลา

อย่างไรก็ตามความบันเทิงที่หาง่ายที่สุดอย่างหนึ่งในสมัยก่อนก็คือภาพยนตร์ โดยมาจากหลายประเทศ ทั้งอเมริกา ฮ่องกง ญี่ปุ่น เกาหลี ฯลฯ ซึ่งการชมภาพยนตร์ในโรงสำหรับคนมีเงินคงไม่ใช่ปัญหา แต่ถ้าเป็นคนต่างจังหวัดแล้วการได้ชมภาพยนตร์หรือที่เรียกว่าหนังกลางแปลง ที่ไม่ต้องเสียเงินจึงเป็นความสุขเล็ก ๆ อันล้ำค่าในช่วงเวลานั้น

เมื่อเวลาผ่านไปวิวัฒนาการของเทคโนโลยีได้เข้ามาอย่างรวดเร็ว แม้แต่เรื่องของความบันเทิงก็เปลี่ยนไป จากแผ่นฟิล์ม เป็นม้วนวิดีโอ แผ่นซีดี แผ่นดีวีดี จนมาถึงไฟล์ในรูปแบบออนไลน์เต็มตัว โลกของภาพยนตร์จึงต้องปรับตัว มนุษย์ได้เปลี่ยนพฤติกรรมจากที่เคยชมภาพยนตร์ในโรง ส่วนหนึ่งก็หันมารับชมทางโทรศัพท์มือถือแทน

ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหนผู้คนก็ยังชอบดูภาพยนตร์เสมอ ภาพยนตร์บางเรื่องทำให้เรามีความสุข สนุกสนาน บางเรื่องอยู่ในความทรงจำให้เรานึกถึงอยู่เสมอ และถ้ามองให้ดีชีวิตคนเราบางทีก็เหมือนภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง ที่มีตัวเราเป็นนักแสดง ผ่านเรื่องราวมากมายมาหลายสิบปีมีทั้งความสุข ความทุกข์ ความเศร้าที่ต้องเผชิญ โดยไม่รู้ว่าฉากสุดท้ายจะจบลงแบบไหน 

ในเรื่องของภาพยนตร์กับชีวิตจริงบางครั้งก็ไม่ต่างกัน