ตำรวจแต่ละคนนั้นมีความเซ้นส์ซิทีฟหรือขี้ใจน้อยที่แตกต่างกัน เมื่อทำงานหนัก ๆ มากเข้า มีเรื่องมากระทบ ก็มักจะก่อให้เกิดปมในใจ นานวันเข้ายิ่งมากเรื่อง ตำรวจบางรายคิดมากเรื่องเงิน บางรายเรื่องปัญหาส่วนตัว บางรายเป็นเรื่องของกายภาพ ส่วนสำหรับผมนั้นเป็นเรื่องของอายุ

ผมเองจะว่าไปอายุก็ใกล้เลข 40 เข้าไปทุกที ยอมรับว่าอายุก็ไม่น้อย แต่ก็มักจะรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งเวลาจับกุมคนร้าย หรือผู้ก่อเหตุที่เป็นเด็ก หากมีใครหลุดเรียก “น้า” มา ผมเป็นต้องหงุดหงิดของขึ้นไปเสียทุกราย 

“เฮ้ย..!!  กูเป็นน้องแม่มึงเรอะ เรียกกูน้า เรียกใหม่ให้ดี ๆ ดิ้”  เป็นคำพูดไม่น่ารักที่หลุดออกจากปากผมทุกครั้ง เมื่อถูกเรียกจากเด็กเหล่านี้ หลัง ๆ เริ่มทำใจให้ยอมรับ แต่ถ้าถูกเรียกมาก ๆ ก็สะกิดต่อมโมโหเข้าไปทุกที ไอ้หน้าแก่ก็ส่วนหนึ่งละ เข้าใจได้ แต่ทำใจยอมรับลำบากจริง ๆ 

ครั้งหนึ่งปราบปรามจับเด็กแว๊นซ์มาที่โรงพัก มีคนหนึ่งพยายามขี่หลบหนีแต่ก็ตามตัวจับมาได้ ซึ่งก็เล่นเอาเหนื่อย ... เอาตัวมาที่ห้องสายตรวจ ..ก็ต้องอบรมสักนิดนึง

ผม : ออกมาแว๊นซ์ทำอะไรกันได้ทุกคืนวะพวกเอ็ง แถมหนีอีก..??

เด็กแว๊นซ์ : พวกผมไม่ได้ออกมาแว๊นซ์ครับน้า ผมออกมาซื้อก๋วยเตี๋ยวกินกันครับ..

ผม : (หงุดหงิดโดนเรียกว่าน้า) ซื้อก๋วยเตี๋ยวเอ็งต้องมาเป็นกลุ่ม ต้องออกมาตี 2 ตี 3 แล้วต้องยกล้อด้วยว่างั้น...?? พวกเอ็งเห็นตำรวจโง่กันนักหรือไง?? คลิปที่ถ่ายพวกเอ็งกูก็มี

เด็กแว๊นซ์ : ผมขอโทษครับน้า...ผมแค่ออกมาขี่รถเล่นกัน

ผม : เอ็งเรียกกูว่าน้าหลายทีละ (หงุดหงิด โดนเรียกน้า 2 ครั้งติด) เอ็งอายุเท่าไรวะมาเรียกน้าเนี่ย ..??

เด็กแว๊นซ์ : 14 ครับ

ผม : (เอ่อะ..!! อายุมันก็เป็นหลานเราได้) แล้วแม่เอ็งอายุเท่าไร ..??

เด็กแว๊นซ์ : 35 ครับ

ผม : (ห่ะ..!!น้อยกว่ากู) แล้วพ่อเอ็งเท่าไร ...??

เด็กแว๊นซ์ : 32 ครับ พ่ออายุน้อยกว่าแม่

ผม : (ห่ะ..!!) เออ ๆ มึงจะเรียกกูว่าน้า มึงก็เรียกไป .....

หงุดหงิดที่มันเรียกน้า แต่เด็กมันเรียกว่าน้าก็ดีอยู่แล้วไม่ชอบ ถามไปถามมา กลายเป็นลุงไปเสียฉิบ กรรมจริง ๆ ก็เป็นบทเรียนให้กับตัวเองคอยสงบจิตสงบใจในการอดทนอดกลั้นจากการถูกเรียกว่า “น้า” ได้ 

แต่มีเหตุการณ์หนึ่งซึ่งทำให้ผมเอง ยังอึ้งตะลึงมาทุกวันนี้จากการตั้งด่านคืนหนึ่ง เจอวัยรุ่นขี่มอเตอร์ไซค์ซ้อนสาม ไม่ติดแผ่นป้ายเลยโบกให้จอด เป็นชาย 1 กระเทย 1 หญิง 1

คนที่เป็นผู้หญิง หน้าเด็กมาก แล้วมาเรียกเราว่า “น้า” ตอนแรกหงุดหงิด ๆ แต่ลักษณะท่าทางจะเด็กจริงจึงไม่สนใจผ่าน ๆ ไป แต่เมื่อสังเกตรูปร่างแล้วเหมือนตั้งครรภ์ท้องอยู่ เลยถือวิสาสะถามออกไปตรงๆ

ผม : หนู ๆ โทดนะ นี่หนูท้องอยู่ป่าวเนี่ย..
ญ : ท้องอยู่ค่ะ...
ผม : ท้องอยู่ แล้วนั่งมอไซค์ซ้อน 3 มานี่นะ..? ไม่กลัวรถล้มเลยรึไง แล้วนี่อายุเท่าไร ท้องกี่เดือนแล้วนี่..?
ญ : หนู อายุ 15 ตอนนี้ท้อง 5 เดือนแล้วค่ะ
ผม : ห่ะ..!! อายุ 15 ท้อง 5 เดือน..
ญ : ค่ะ..
ด้วยความสงสัย ปนเผือก เลยถามต่อ
ผม : อีหนู แฟนเอ็งยังอยู่รับผิดชอบใช่มั้ย..?
ญ : ยังอยู่ค่ะ ไม่ได้หนีไปไหน รับผิดชอบค่ะ
ผม : เออดี ๆ แล้วพ่อแม่เราเค้า “โอเค” แล้วใช่มั้ย..?
ญ : ตอนแรกก็ไม่โอเค แต่เป็นเพื่อนพ่อ เขาเลยยอมได้ค่ะ
ผม : ห๊ะ... เพื่อนพ่อ..?!! (นี่กูหูฝาดไปป่ะเนี่ย)
ญ : แฟนหนู 41 พ่อหนู 40 ค่ะ....

กู ช็อค แปร้ปปป.....

แล้วจะลำดับการเรียกขานกันยังไง เดิมเรียกลุง ตอนนี้เรียกพี่ ลูกออกมาจริงๆ ต้องเรียกตา แต่กลับเรียกพ่อ เพื่อนผัวคือพ่อ จากนี้คงต้องเรียกพ่อเป็นพี่สินะ