เสียง เป็นการติดต่อสื่อสารช่องทางหนึ่งของมนุษย์ที่สามารถทำให้เข้าใจในบริบทของความรัก โกรธ เกลียด เครียด หรือสุข ได้เป็นอย่างดี หากผู้ใช้เสียงสามารถถ่ายทอดไปถึงผู้รับได้อย่างมีประสิทธิภาพ นับตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน วิวัฒนาการของการใช้เสียงได้มีวิธีถ่ายทอดเล่าเรื่องแบ่งเป็นหลายรูปแบบ ถ้าเป็นในอดีตละครวิทยุ หรือนักจัดรายการวิทยุรังสรรค์ความสุขและจินตนาการของผู้ฟังได้เป็นอย่างดี อีกทั้งละครทีวี ภาพยนตร์ ทั้งไทยและต่างประเทศล้วนแล้วต้องใช้นักพากย์เกือบทั้งสิ้น แต่ในปัจจุบันไม่ว่าละครหรือภาพยนตร์ไทย ไม่จำเป็นต้องใช้นักพากษ์อีกแล้ว รวมไปถึงภาพยนตร์ ซีรี่ส์ต่าง ๆ เพราะว่าส่วนใหญ่สามารถใส่คำบรรยายไทย ทำให้เข้าใจในภาษาต่างประเทศได้ แต่ความสำคัญของพวกเขาไม่ได้มีบทบาทลดน้อยถอยลงไป เพราะส่วนใหญ่ก็ยังมีความจำเป็นต้องใส่เสียงพากษ์ไทยลงไปด้วย

วันนี้โลกจะเปลี่ยนแปลงและมีวิวัฒนาการไปล้ำยุคล้ำสมัยสักเพียงใด พวกเขาเหล่านั้นก็ยังคงถ่ายทอดความรู้ความสามารถมารุ่นต่อรุ่น เพื่อสืบสานความเป็นนักเล่าเรื่อง นักพากย์และมีความสำคัญมาจนถึงทุกวันนี้ เพราะ ถ้าขาดพวกเขาไปสุนทรียภาพและอรรถรสในการชมภาพยนตร์อาจจะลดน้อย ด้อยค่าลง ลองคิดและจินตนาการดูนะครับว่า วันหนึ่งเราต้องมานั่งดูภาพยนตร์ การ์ตูน ที่ไม่มีเสียงพากย์ รวมไปถึงไม่มีเสียงเพลงประกอบภาพยนตร์ คงไร้อารมณ์สิ้นดี นึกต่อไปตอนผมเด็ก ๆ ผมต้องมานั่งดูหนังฝรั่งหรือหนังจีนสักเรื่องที่ไม่มีคนพากย์ให้เราเข้าใจ ผมคงไม่อยากดูหนังเรื่องต่อ ๆ ไปอีกเลยก็ว่าได้

ผมต้องบอกอย่างนี้นะครับ ผมรักพวกคุณจริง ๆ เพราะผมไม่เคยคิดว่าเป็นเพียงแค่อาชีพ แต่เพราะว่าพวกคุณได้เคยให้ความสุขในสมัยวัยเด็กแก่ผม และเด็ก ๆ ในปัจจุบัน เพราะถ้าวันนี้ไม่มีเสียงพากย์จากพวกคุณ แล้วผู้ใหญ่อย่างเรา ต้องนั่งดูหนังและตอบคำถามจากเด็ก ๆ ที่อ่านหนังสือไม่ออกตลอดทั้งเรื่อง แล้วเราจะรู้สึกอย่างไร

ผมขอขอบคุณที่วันนี้โลกได้สร้างภาพยนตร์มาพร้อมกับนักพากย์ นักดนตรีประกอบเสียง รวมไปถึงนักร้อง อีกทั้งโลกได้ให้โอกาสผมกับคนส่วนใหญ่ สามารถสื่อสารด้วยเสียงและได้ยิน ทำให้รู้ว่าพวกคุณกำลังสร้างสรรค์ รังสรรค์ขับกล่อมให้โลกนี้ได้รับรู้ถึงสุนทรียภาพและอรรถรสของเสียงอย่างมีความสุขเช่นไร