รูปปฏิทินสาวงามเซี่ยงไฮ้ที่คุ้นตาคนภาพหนึ่งคือภาพของหวางเมิ่งซุย 王夢綏 ภรรยาของหังจื้ออิง 杭穉英  ทว่าจิตรกรผู้วาดภาพนี้กลับไม่ใช่หังจื้ออิง แต่คือ หลี่มู่ไป๋ 李慕白 จิตรกรมือดีที่อยู่ในทีมสตูดิโอของหังจื้ออิง

หลังจากค้นพบวิธีเขียนภาพแบบเจิ้งม่านถวอแล้ว เทคนิคการเขียนภาพที่หังจื้ออิงค้นพบก็กลายเป็นเครื่องมือทำมาหาเลี้ยงชีพของทีมงานหังจื้ออิงทั้งทีม จนสามารถสร้างผลงานออกมามากมาย ถึงอย่างไรชื่อเสียงของหังจื้ออิงก็สำคัญต่อการรับงานเข้ามาให้ทีมงานทั้งคณะช่วยกันทำระบบแบ่งงานกันทำมีผลให้ทำงานได้รวดเร็วและได้ชิ้นงานจำนวนมากขึ้นกว่าเดิม ชื่อเสียงฝีมือของหังจื้ออิงเลื่องลือออกไปไม่เพียงเฉพาะในแวดวงโฆษณา แม้แต่เจ้าพ่อในวงนักเลงของเซี่ยงไฮ้ที่ชื่อฮว๋างจินหรง黃金榮 ก็ยังขอให้หังจื้ออิงวาดรูปเหมือนของเขาบนจานกระเบื้องเพื่อเป็นของขวัญวันเกิด แต่หังจื้ออิงปฏิเสธงานนี้ด้วยข้ออ้างว่าเขาเขียนภาพเหมือนไม่เป็น 

ในช่วงสงครามต่อต้านญี่ปุ่น หังจื้ออิงเจอกับคำขอที่เขาไม่อยากทำอีกครั้งหนึ่ง ฝ่ายญี่ปุ่นสั่งให้เขาวาดภาพสาวงามในชุดกิโมโน โดยมีข้อความประดับเป็นกรอบว่า “แนวร่วมอันมีเกียรติของมหาสงครามเอเชียบูรพา” 大東亞共榮圈 ต่อหน้าทหารญี่ปุ่นที่มาหาให้วาดภาพ หังจื้ออิงไออย่างหนัก เขาไอจนมีเลือดออกมาด้วย และอ้างว่ากำลังเจ็บป่วยไม่สามารถรับงานนี้ได้ 

การไม่ยอมรับงานตามคำสั่งญี่ปุ่นทำให้ฝ่ายญี่ปุ่นโกรธมาก เอากำลังทหารมายืนเฝ้าหน้าบ้าน ทำให้ลูกค้าไม่กล้ามาติดต่องานกับหังจื้ออิงอีกช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่ครอบครัวของหังจื้ออิงและทีมงานประสบกับความยากลำบากในทุกด้าน ไม่มีงานเข้า รายรับหดหาย อาหารที่จะดูแลทีมงานขาดแคลนอย่างยิ่ง เนื่องจากอยู่ในภาวะสงคราม จนสงครามต่อต้านญี่ปุ่นสิ้นสุดลง บริษัทของหังจื้ออิงแบกหนี้ก้อนโตเอาไว้ หังจื้ออิงต้องร่วมมือร่วมใจกับทีมงานหาเงินมาปลดหนี้ก้อนโตให้ได้ 

หังจื้ออิงทั้งออกหาลูกค้าและลงมือวาดภาพเอง ทีมงานแบ่งงานกันทำอีกส่วนหนึ่ง โดยวาดส่วนต่างๆ ตามความสามารถ ในทีมงานของหังจื้ออิงมีมือดีที่ฝีมือกำลังบรรลุจนถึงจุดเป็นเลิศในเวลานั้นคือ หลี่มู่ไป๋ และเขาคือผู้ที่วาดภาพสาวงามที่ใช้หวางเมิ่งซุยภรรยาของหังจื้ออิงเป็นแบบนั่นเอง งานอีกอย่างหนึ่งที่หลี่มู่ไป๋ทำได้ดีคือการวาดภาพเหมือนจากรูปถ่าย เขาใช้วิธีการวาดภาพแบบของหังจื้ออิง วาดภาพเหมือนจากภาพถ่ายขาวดำให้กับพวกทหารเรืออเมริกัน ผลงานของหลี่มู่ไป๋เป็นที่ถูกใจของพวกกลาสีเรืออเมริกันเป็นอย่างยิ่ง งานจึงมีเข้ามามิได้ขาด โดยเขาเคยทำสถิติวาดได้ถึง 8 ภาพในวันเดียว

ในที่สุดหนี้สินก้อนโตตลอดช่วงสงครามต่อต้านญี่ปุ่นนาน 8 ปีของหังจื้ออิงก็สามารถปลดเปลื้องลงได้ด้วยการทำงานหนักอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 3 ปี และมีความฝันที่จะฟื้นฟูกิจการสตูดิโอให้กลับมารุ่งเรืองเหมือนอดีตอีกครั้ง แต่ช่วงเวลาดีงามของหังจื้ออิงนั้นแสนสั้น เพียงไม่นานหลังจากนั้นเขาก็ถึงแก่กรรมจากการหักโหมงานเพื่อปลดหนี้ ทิ้งไว้เพียงผลงานภาพวาดปฏิทินสาวงามเซี่ยงไฮ้จำนวนมากมายและตำนานเรื่องเล่าความทรนงของศิลปิน

ปัจจุบัน ภาพวาดต้นแบบปฏิทินเซี่ยงไฮ้ของหังจื้ออิงเหลือตกทอดมาน้อยมาก กลายเป็นงานศิลปะหายากและราคาแพงที่นักสะสมงานศิลปะใฝ่หา แม้แต่ภาพปฏิทินสาวงามเซี่ยงไฮ้สภาพดีพิมพ์ในยุคนั้นที่ตกมาถึงปัจจุบันก็เป็นที่ต้องการของนักสะสมและมีราคาสูงมากเช่นกัน ภาพสาวงามในปฏิทินเซี่ยงไฮ้กลายเป็นแรงบันดาลใจให้นักออกแบบออกแบบผลิตภัณฑ์ดีๆ ออกมาอย่างหลากหลาย เป็นมรดกทางศิลปะที่ผ่านยุคผ่านสมัยมายาวนานและยังคงดำเนินต่อไป ของที่ระลึกตลอดกาลอย่างหนึ่งที่คนไปเซี่ยงไฮ้นิยมซื้อติดมือกลับมา คือผลิตภัณฑ์ที่ทำบรรจุภัณฑ์จากภาพสาวงามในปฏิทินเก่าของเซี่ยงไฮ้