EDITOR’S PAGE
ความร้อนระอุที่สุดแห่งปีได้ผ่านพ้นไปพร้อมๆ กับเทศกาลสงกรานต์ที่มีคำว่าถนนอยู่ในชื่องานเกือบๆ ทุกงาน วันหยุดยาวอย่างนี้หลายท่านอาจจะพอมีโอกาสได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยได้ทำมาตลอดทั้งปีก็เป็นได้ สุขทุกข์ทั้งหลายในเดือนเมษายนก็ผ่านพ้นไปแล้ว การดำเนินชีวิตของทุกคนยังคงต้องดำเนินต่อไปครับ
ส่วนวันหยุดที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสอยู่กับครอบครัว ได้ทำกิจกรรมหลายอย่างร่วมกันพอสมควร แต่ก็ไม่ลืมที่จะแบ่งปันความสุขให้กับสมาชิกทั้งที่ผมเลี้ยงไว้โดยเจตนา 4 ตัว กับ สมาชิกที่เลี้ยงไว้โดยไม่เจตนาอีกจำนวนหนึ่ง เช่น นกเขา นกกางเขน รวมไปถึงเจ้ากระรอกหลากสีที่หมุนเวียนผลัดเปลี่ยนโชว์ความน่ารักเติมเต็มธรรมชาติของความเป็นที่อยู่อาศัยให้ดูสมบูรณ์ยิ่งขึ้น
อีกทั้งผมไม่ลืมที่จะนั่งสังเกต เจ้าสี่ขา สุนัขพิทบูล สีบูลลี่ ในวัย 7 ปี ที่มีหน้าตาน่ารักสำหรับผม แต่สำหรับคนอื่นผมตอบแทนไม่ได้ ความพยายามมองหาพฤติกรรมของมันที่ถูกสังคมบางส่วนกล่าวหาเป็นจำเลยด้วยความดุร้ายของสุนัขพันธุ์นี้อยู่ในสื่อทุกแขนงเป็นประจำ ผมไม่เถียงนะครับว่ามันจะดุร้ายและพร้อมจะแลกชีวิตเพื่อจะปกป้องชีวิตและทรัพย์สินของเจ้าของอย่างเต็มที่ แต่มันไม่เคยมีนิสัยก้าวร้าว หรือแสดงความดุร้ายอย่างใดต่อคนในบ้านเลยในรอบ 7 ปีที่ผ่านมา ผมไม่เคยได้ยินเสียงมันขู่แม้ครั้งเดียวทั้งๆ ที่มีใครแกล้งแย่งกระดูกจากในปากของมัน แต่กลับกันสุนัขชิวาวา 3 ตัวที่เลี้ยงอยู่ด้วยกัน กลับแยกเขี้ยวและขู่ใส่บุคคลในบ้านอยู่เป็นประจำยกเว้นผม ในขณะที่มันกำลังกินอาหารแล้วมีใครเข้าไปเล่นกับมัน ทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่าสาเหตุที่ชิวาวากัดคนไม่เป็นข่าวเพราะมันตัวเล็ก แค่เอาเท้าเตะออกไปก็กระเด็นแล้ว แต่พิทบูลเพียงไม่กี่ตัวกัดคนเป็นข่าวทุกครั้ง เพราะมันตัวใหญ่และทรงพลังใช่หรือไม่
แต่ทุกครั้งเราไม่เคยรู้สาเหตุที่แท้จริง เพราะมันพูดไม่ได้ และไม่มีโอกาสแก้ต่างเหมือนคนเลยสักครั้ง แต่ถูกสังคมตัดสินเสียแล้ววันนี้ผมเลยขออนุญาตเขียนเรื่องหมาๆ สี่ขาสักครั้ง อย่างน้อยก็ทำให้เราได้สะท้อนความคิดบางอย่างว่า อย่าด่วนตัดสินอะไรจากหน้าตา และข้อมูลข่าวสารที่ได้รับรู้มาเพียงด้านเดียว ในบางครั้งเราเองก็ไม่รู้มูลเหตุ แรงจูงใจ รวมไปถึงปัจจัยใดทำให้สถานการณ์นั้นเกิดขึ้น เพราะเราไม่รู้ความจริงก็เท่านั้นครับ
ชโลทร ศิวารัตน์
บรรณาธิการบริหาร