Teddy & Alex
ทั้งหมดนัดกันไปที่รวมตัวที่บ้านของเท็ดดี้ก่อนจะบึ่งตรงไปยังร้าน Stu f เท็ดดี้รู้เข้าก็มีแววตาเปล่งประกายเหมือนมีความหวังอะไรสักอย่าง
“เป็นอะไร” อเล็กซ์ถามด้วยความความประหลาดใจ
“แกไม่เห็นรึไงว่าแถวนี้ใกล้มหา’ลัย เพราะฉะนั้นที่ร้านต้องมีนักศึกษาขาวสวยหมวยถูกสเปคมาเที่ยวแน่ๆ หุหุ”
“เออ ใช่” อเล็กซ์มีความหวัง
เมื่อมาถึงที่ร้าน สิ่งแรกที่สัมผัสได้ก็คือความเงียบสงบ หน้าร้านมีสนามหญ้าขนาดย่อม พร้อมโต๊ะและเก้าอี้หนึ่งชุด เหมือนให้คนอีกกลุ่มหนึ่งที่อิ่มตัวกับบรรยากาศภายใน ได้ออกมาสูดอากาศภายนอก
การตกแต่งของร้าน Stu f อาจไม่เหมือนบาร์ทั่วไป เพราะที่นี่คือบ้านหลังหนึ่งที่จงใจสรรค์สร้างให้ออกมาเป็นแนวสบายๆ เพื่อพบปะกับเพื่อนๆ มากกว่า ทางเจ้าของร้านเองก็ดูสนิทกับคนในร้านมาก
ยิ่งเข้ามาในร้านก็จะพบกับเคาน์เตอร์บาร์ที่มีพนักงานอารมณ์ดีวาดลวดลายลีลาเช็คมาการิต้าอย่างสนุกสนาน ความพิเศษของที่นี่ยังไม่หมดแค่นั้น เพราะคอนเส็ปต์หลักของที่ร้านนี้ก็คือ การจัดแสดงดนตรีสด อย่างวันนี้ก็มีหลายคนที่มาร่วมสร้างเสียงเพลงไม่ว่าจะเป็น นุ้ย เดอะพีชแบนด์ ตูน อาร์มแชร์
ร้านนี้รักเสียงเพลงมากๆ ถึงขนาดลงทุนสร้างห้องอัดเสียงมาตฐานไว้ภายในอีกด้วย ทำเอาสองหนุ่มเท็ดดี้และอเล็กซ์อดใจไม่ไหว ขอเข้าไปลองห้องซ้อม
ยิ่งดึก ผู้คนก็ยิ่งทยอยเข้ามานั่งในร้าน ดนตรีบรรเลงคึกคักขึ้นเรื่อยๆ ทำเอาสองหนุ่มอดใจไม่ไหวอีกครั้ง คราวนี้ขอร่วมแจมเป็นนักดนตรีจำเป็น แต่เกรงว่าแขกในร้านจะปาสิ่งของไม่พึงประสงค์ใส่ เพราะเสียงร้องและลีลาการเล่นดนตรีที่เหลือรับประทาน อเล็กซ์กับเท็ดดี้จึงเล่นแค่เพลงเดียว แล้วจึงกลับมาที่โต๊ะ
ไม่รู้เท็ดดี้ไปโปรยเสน่ห์ใส่สาวข้างโต๊ะตั้งแต่เมื่อไหร่ อาหารที่อเล็กซ์สั่งจึงถูกนำไปตั้งอยู่ที่โต๊ะของสาวๆ ทำให้อเล็กซ์ต้องย้ายสำภาระของตัวเองไปรวมกับโต๊ะของพวกเธอ เท็ดดี้คุยกับสาวๆ อย่างถูกคอ แม้จะนั่งอยู่ข้างๆ กันแท้ๆ แต่ก็ปล่อยให้อเล็กซ์นั่งชมดนตรีโดยลำพัง ไร้คนเหลียวแล ไม่เกินครึ่งชั่วโมงอาหารบนโต๊ะหมดอย่างรวดเร็ว ก่อนสาวๆ จะลุกจากไปอเล็กซ์ถามเท็ดดี้ว่า
“ได้เบอร์รึเปล่า”
“ได้แต่เบอร์รองเท้าน่ะสิ” เท็ดออกอาการเซ็ง
“อ้าว งั้นมื้อนี้เลี้ยงเลย” พูดเสร็จอเล็กซ์ก็เดินไปเข้าห้องน้ำ
แม้จะเสียฟอร์มเล็กน้อย แต่เสียงเพลงแห่งความสุขของที่นี่ก็ยังกึกก้องอยู่ในโสตประสาทของทั้งสอง หากมีโอกาส พวกเขาต้องมาดื่มกินที่นี่อีกครั้งอย่างแน่นอน เพราะดนตรีที่นี่เขาดีจริงๆ
ฝากไว้ก่อนเถอะ สาวๆ โต๊ะนั้น