สมมติผมถามว่า…ระหว่างสีดำกับสีขาวคุณว่าอะไรดีกว่า? ผู้อ่านจะตอบแบบไหนครับ 

ผมเดาเองนะครับว่า ถ้ามีคนที่ชอบสีใดสีหนึ่งในสองสีนี้อยู่แล้ว ก็คงตอบได้ไม่ยาก แต่อีกพวกจะตอบว่า “แล้วแต่ว่าเป็นสีของอะไร” แต่ถ้าเป็นคนช่างคิดหน่อยอาจจะถามกลับว่า “ทำไมต้องตัดสินว่าอะไรดีกว่าอะไรด้วยล่ะ” 

เพราะอันที่จริงทั้งสองสีก็มีที่ทางที่เหมาะกับมัน กลางคืนก็เหมาะที่จะเป็นสีดำ กลางวันก็เหมาะจะเป็นสีขาว เพราะสีดำคือความมืด สีขาวคือความสว่าง 

คุณอาจจะสงสัยว่า ถ้ากลางคืนท้องฟ้าสว่าง กลางวันมืด ไม่ดียังไง ก็แนะนำให้ลองไปอยู่แถบขั้วโลกเหนือที่พระอาทิตย์ตกตอนเที่ยงคืนปีละหลายเดือน และบางช่วงก็ไม่เห็นพระอาทิตย์เลยเป็นเดือน ๆ แล้วจะรู้สึกว่าการมีกลางวันกับกลางคืนอย่างละเท่า ๆ กันนั้น เป็นเรื่องดีงามพระรามเก้ามาก

คือช่วงที่พระอาทิตย์ตกเที่ยงคืน เราจะนอนลำบากนะครับ ร่างกายมันงงเวลา พอช่วงที่มีแต่กลางคืนไม่เห็นตะวันเลย ก็จะหดหู่ซึมเศร้าง่ายอีก 

ดังนั้นการมีกลางวันคู่กับกลางคืนในสัดส่วนใกล้เคียงกัน คือความสมดุลทางธรรมชาติชนิดหนึ่ง เฉกเช่นกับการที่หมึกควรจะดำและกระดาษที่ใช้เขียนควรจะขาว เพราะไม่งั้นก็จะมองไม่เห็นหรืออ่านยาก 

ข้อสังเกตคือ โลกนี้ไม่ได้มีขาวกับดำแค่สองสี เรามีสีอื่นอีกหลายเฉด เหมือนกับมนุษย์ก็จำเป็นต้องมีความหลากหลายทางชีวภาพที่มาพร้อมกับผิวสีที่แตกต่าง 

เป็นที่ทราบกันในหมู่นักวิทยาศาสตร์ว่า พวกลูกครึ่งที่พ่อแม่มาจากต่างสีผิว มักจะมีโอกาสได้ยีนเด่นของแต่ละสายมารวมกัน ดังนั้น ถ้าโลกนี้มีแต่คนผิวขาว หรือผิวดำ จะเอาความหลากหลายทางชีวภาพในมนุษย์มาจากไหน 

ความคิดเห็นของมนุษย์ในโลก ในแต่ละสังคมก็เหมือนกันนะครับ ถ้าไม่มีความคิดต่างเห็นต่างกันเลย สังคมมันก็พัฒนาไปไหนไม่ได้ เพราะทุกคนคิดแบบเดียวกัน เห็นเหมือนกัน 

เช่นถ้าผมบอกว่าเพลงนี้ดีที่สุดในโลก ทุกคนเกิดเห็นดีงามตามหมด ไม่มีคนเห็นต่างคัดค้าน ไม่มีความหลากหลายทางความคิด ประเทศก็คงไม่พัฒนา 

แต่ความหลากหลายทางเชื้อชาติ ภาษา วัฒนธรรม ความคิด มันจะอยู่ร่วมกันได้ถ้าเรามีความเคารพ เมตตาและรับฟังกัน ถ้าเอาอัตตานำหน้า ว่าคิดแบบเราเท่านั้นคือถูก คิดต่างจากเราคือโง่และผิดหมด มันก็วุ่นวายสิครับ 

สังคมหรือประเทศไม่ได้วุ่นวายเพราะมีคนคิดเห็นต่างกันนะครับ แต่เราวุ่นวายเพราะเราไม่ยอมรับความคิดเห็นที่แตกต่างกันต่างหาก บางคนไปมีชุดความคิดว่า ประเทศจะดีได้ปรองดองได้ทุกคนต้องคิดเหมือนกัน 

อย่างที่เนื้อเพลงนี้บอกครับ "The ink is black. The page is white. Together we learn to read and write. หมึกดำ กระดาษขาว อยู่ร่วมกัน เราจึงได้อ่านเขียนเรียนรู้"

แต่เรื่องง่าย ๆ แบบนี้ หลายคนก็ไม่ค่อยรู้ หรือรู้แล้วแต่ก็ไม่ยอมรับก็ไม่ทราบ

สุขสันต์วันที่โลกนี้ยังมีทั้งกลางวันคู่กับกลางคืนก็แล้วกันนะครับ

Black And White : Three Dog Night

The ink is black
The page is white
Together we learn to read and write

A child is black
A child is white
A whole world looks upon the sight
A beautiful sight

And now a child can understand
That this is the law of all the land
All the land

The world is black
The world is white
It turns by day and then by night

A child is black
A child is white
Together they grow to see the light
To see the light

And now at last we plainly see
We’ll have a dance of liberty

The world is black
The world is white
It turns by day and then by night

A child is black
A child is white
The whole world looks upon the sight
A beautiful sight

The world is black
The world is white
It turns by day and then by night
A child is black
A child is white

Together they grow to see the light
To see the light

Song writers: Richard Mitchell
Lyric: Black & White © Warner Chappell Music, Inc