ผ่านร้อนผ่านหนาวมาได้อีกปีนะครับ กว่า 8,760 ชั่วโมงในปี 2560 ที่ต้องบอกว่ามีเรื่องราวเกิดขึ้นอย่างมากมาย มีทั้งดีทั้งร้ายคลุกเคล้าระคนปนกัน นับเป็นเรื่องธรรมดาในสัจธรรมของชีวิต สำหรับเรื่องดี ๆ ในปีที่ผ่านมาเห็นจะไม่มีอะไรถูกพูดถึงไปมากกว่าเรื่อง “ก้าวคนละก้าว” ของ นายอาทิวราห์ คงมาลัย หรือตูน บอดี้แสลมนั่นเอง ไม่ใช่แค่เรื่องที่เค้าใช้เวลาวิ่งร่วม 2 เดือน จากใต้สุดจนถึงเหนือสุดของประเทศไทยด้วยระยะทางกว่า 2,000 กิโลเมตร ซึ่งต้องใช้ความมุ่งมั่นตั้งใจ และศรัทธาอย่างแรงกล้า เพราะตลอดระยะทางที่ผ่านความร้อน ความหนาว สายฝน รวมถึงอาการป่วยไข้และบาดเจ็บตลอดทาง เป้าหมายเพื่อได้เงินมาพัฒนาต่อยอดความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของสุขภาพคนในชาติกับ 11 โรงพยาบาลของรัฐ ผมคงไม่ต้องพูดถึงยอดบริจาคนะครับว่า สุดท้ายแล้วได้เท่าไหร่ แต่ต้องบอกว่าหัวใจของคุณมันน่ากราบ

น่ากราบยังไงครับ ทั้ง ๆ ที่น้องเค้าไม่ได้มีหน้าที่รับผิดชอบโดยตรงใด ๆ แต่กลับเห็นความสำคัญในเรื่องสุขภาพของพี่น้องประชาชนในชาติที่ต้องได้รับผลกระทบกับความขาดแคลนในหลายปัจจัย และต้องการความช่วยเหลือโดยด่วน แต่เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่ตูนหรือจะต้องมีใครอีกต้องออกมาวิ่งนะครับ เพื่อแก้ปัญหาเหล่านี้ เพราะที่สุดแล้ว ปัญหาเหล่านี้ก็ไม่สามารถหมดไปได้อย่างยั่งยืน เพราะดูง่าย ๆ นะครับวันนี้คนป่วยที่ไปใช้บริการของโรงพยาบาลของรัฐเองไม่ได้สอดคล้องกันเลย ด้วยจำนวนผู้ไปใช้บริการที่มีจำนวนมากเกินกว่าสถานที่ หมอ และพยาบาลจะเพียงพอกับการให้บริการ ทุกครั้งที่ไปใช้บริการโรงพยาบาลบางแห่งของรัฐกับโรงพยาบาลเอกชนมีความแตกต่างกันอย่างมากมาย แค่เข้าไปคนที่ป่วยอยู่แล้วกลับดูแย่ลงทั้งร่างกายและจิตใจไปอีก วันนี้ลองเริ่มต้นอย่างจริงจังนะครับ ด้วยแนวคิดที่ว่าโรงพยาบาลไม่ใช่แค่เพียงการรักษา แต่ควรจะนำเรื่องของการป้องกันความเจ็บป่วยด้วย และให้ความสำคัญกับงบประมาณที่เพียงพอมากกว่านี้ น้องผมหรือใคร ๆ จะได้ไม่ต้องออกมาวิ่งอีก

สุดท้ายในวาระส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่นี้ ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย รวมถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในสากลโลก และบุญญาบารมีของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมหาวชิราลงกรณ บดินทรเทพยวรางกูร ได้โปรดดลบันดาลให้ปวงชนชาวไทยทุกคนได้มีความสุขกายสบายใจตลอดปี และตลอดไปครับ