พันตรีนายแพทย์ สรวิชญ์ สุบุญ

พันตรีนายแพทย์ สรวิชญ์ สุบุญ

หลายคนรู้จักชายหนุ่มท่านนี้ในนาม “หมอก้อง” นักแสดงชื่อดัง สังกัด โทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 และแพทย์ประจำสำนักงานแพทย์ สำนักงานปลัดกระทรวงกลาโหม ด้วยบทบาททั้งในจอและชีวิตจริงทำให้ภาพชายหนุ่มคนนี้เด่นชัดในเรื่องของการช่วยเหลือผู้คนในถิ่นทุรกันดาร เป็นหมออาสาที่รูปงามทั้งกายและใจ 

“ความดีสำหรับผมคือการไม่เบียดเบียนคนอื่น ไม่เบียดเบียนตัวเอง รวมถึงการที่ทำประโยชน์ให้กับผู้อื่นและตัวเองเช่นเดียวกันครับ แนวทางในการทำความดีของผม สิ่งที่ใกล้ตัวที่สุดและทุกคนสามารถมองเห็นได้ง่ายที่สุด นั่นก็คือการทำหน้าที่ของตัวเอง ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำตามหน้าที่ของตัวเองอย่างสุดความสามารถ อย่างเช่นผมเป็นแพทย์ ก็ทำหน้าที่แพทย์อย่างสุดความสามารถ สุดกำลังที่เราจะทำได้ในแต่ละเคสที่เข้ามา ในขณะเดียวกันเมื่อเราเปลี่ยนบทบาทเป็นนักแสดง หน้าที่ของผมก็คือการสร้างความสุขให้กับผู้ชม นั่นก็ต้องทำเต็มที่เช่นกันครับ นี่แหละครับคือการทำความดีในหน้าที่ของตัวเอง ซึ่งทุกคนสามารถจะทำได้ และเป็นสิ่งที่ควรจะทำที่สุดด้วย

“การทำสิ่งที่ดีแล้วผมประทับใจที่สุด เกิดขึ้นกับคนไข้เคสนึงครับ วันนั้นคนไข้เข้ามาตรวจโรคทั่วไป มารับยาเป็นประจำปกติ แต่สิ่งที่ผมสัมผัสได้ในวันนั้นคืออารมณ์ครับ ครั้งนั้นเป็นการพบกันครั้งแรก ของผมกับคนไข้ เพราะหมอท่านอื่นติดภารกิจก็เลยทำให้ได้มาพบกับผมแทน สิ่งที่สัมผัสได้คือ ทำไมเขาดูเศร้าดูผิดปกติ ก็เลยมีโอกาสได้คุยกันนอกเหนือจากการตรวจวินิจฉัย ทำให้เราได้รู้ว่าตัวเขาชีวิตไม่มีความสุข มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคซึมเศร้า จากการสังเกตและพูดคุย คนไข้ท่านนั้นเล่าให้ฟังว่าตัวเขาไม่อยากมีชีวิตอยู่ สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นติดอยู่ในความรู้สึกของผมมากครับ เพราะตัวผมเองได้ทำหน้าที่มากกว่าแค่การรักษาโรคปกติที่คนไข้เป็น เราได้พูดคุย ได้แชร์อะไรหลาย ๆ ตอนก่อนจะกลับคนไข้ท่านนั้นก็ร้องไห้ออกมา แล้วก็ลุกขึ้นมากอดผม พร้อมขอบคุณที่ทำให้เขาได้เห็นแสงสว่างที่ไม่ได้เห็นมานานมาก ทั้ง ๆ ที่เราคิดว่าไม่ได้ช่วยอะไรเขามาก เราเพียงแต่ทำหน้าที่ของเราให้เต็มที่ ผลตอบรับที่ได้กลับมาเป็นรอยยิ้มของคนไข้ เท่านี้ผมก็รู้สึกมีความสุข นอกจากนั้นแล้วภายหลังที่มีโอกาสได้พบเจอกันอีก ครอบครัวเขาก็ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น ครอบครัวเขาก็ขอบคุณเรา ทั้ง ๆ ที่เป็นการพูดคุยเพียงไม่กี่นาทีแต่ช่วงเวลาตรงนั้นเราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ส่วนผลลัพธ์ที่ได้ตามมามันทำให้เรามีความสุขจากการทำหน้าที่ นี่คือความดีที่อยากแชร์ครับ

“สิ่งที่ทำให้ผมสามารถมีวันนี้ได้ ตัวผมเองเคยผ่านมาแล้วตั้งแต่สมัยวัยรุ่นครับ ที่ผ่านมาได้ก็เพราะมีครูบาอาจารย์คอยแนะนำ รวมถึงหลวงปู่ไพบูลย์ วัดอนาลโย จังหวัดพะเยา ท่านได้สอนให้ผมเห็นว่าการเกิดเป็นคนนั้นมันยากแสนยาก เกิดเป็นคนทั้งทีต้องทำประโยชน์ให้เกิดขึ้น รวมถึงต้องไม่ทำผิดในสิ่งที่เราเคยทำผิดมาแล้วซ้ำอีก คนเราทำผิดได้ทุกเมื่อครับ แค่เพียงยอมรับในความผิดเหล่านั้นแล้วแก้ไข อีกสิ่งหนึ่งที่หลวงปู่สอนมาเสมอคือ ความเมตตา ความปรารถนาดีต่อผู้อื่น ถ้าเราปรารถนาดีต่อผู้อื่น เราก็จะไม่เบียดเบียนใครครับ มากที่สุดคือไม่เบียดเบียนแม้กระทั่งตัวเองครับ

“แบบอย่างแห่งการทำความดีที่เราเห็นได้ชัดที่สุดสำหรับผมก็คือ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ในหลวง รัชกาลที่ 9 ของปวงชนชาวไทย พระองค์ทรงสร้างประโยชน์ให้กับผู้อื่นตลอดเวลา โดยไม่เคยเบียดเบียนใครแม้แต่น้อย สิ่งที่สัมผัสได้มากที่สุดจากพระองค์คือความรักที่ไม่มีขอบเขต ไม่สามารถนำอะไรมาเปรียบได้เลยกับความรักที่พระองค์มีให้กับประชาชนคนไทยทุกคน และยิ่งสัมผัสได้มากถึงความอบอุ่น ความปลอดภัย ความร่มเย็น เมื่อเรานึกถึงพระองค์ท่าน ภายใต้ร่มพระบารมี พระองค์ทรงมีให้กับพวกเราตลอดระยะที่ครองราชย์ เพราะฉะนั้นเรามีหน้าที่ของเราที่ต้องทำเราก็ต้องทำให้เต็มที่เช่นเดียวกันครับ

“ทำดีได้ดีมีถมไป ถ้าเราทำเหตุที่ดี ผลที่ดีมันก็จะตามมาในสักวันแน่นอนครับ อาจจะไม่ใช่วันนี้เดี๋ยวนี้ขอแค่ยึดมั่นในการทำเหตุที่ดีในวันนี้ต่อไป คนที่ทำดีแล้วจริง ๆ ไม่มีใครมานั่งมองหาผลหรอก พวกเขาเหล่านั้นเชื่อในการทำดี เขาก็จะทำความดีต่อไปเรื่อย ๆ ทำความดีไม่ต้องหวังผลครับ ไม่ต้องเรียกร้องให้ใครมาเห็นด้วย สักวันความดีนั้นจะปรากฏชัดขึ้นมาเองแน่นอนครับ”

รอยทำแห่งความดี