ถ้าสังเกตนักท่องเที่ยวจีนที่มาเชียงใหม่ จะพบว่ามีอยู่ไม่น้อยที่มากันเป็นครอบครัว ในจำนวนนั้นมักจะมีเด็กอายุราวๆ 10 ขวบมาด้วย บางครอบครัวมีทั้งคนรุ่นปู่ย่าตายายและรุ่นเด็กเล็ก นอกจาก “มาเที่ยว” แล้ว พวกเขาจำนวนหนึ่งยังมีเป้าหมายพิเศษ คือมาหาโรงเรียนให้ลูกหลาน 

เชียงใหม่ อยู่ห่างจากกว่างโจว ประมาณ 2,000 กิโลเมตร ระยะทางเท่านี้ สำหรับคนจีนแล้วถือว่าไม่ไกล ค่าตั๋วเครื่องบินมาเชียงใหม่ของสายการบินราคาประหยัด ไป - กลับก็เพียงหนึ่งหมื่นบาท บวกลบ ราคาเท่านี้สำหรับคนจีนครอบครัวชนชั้นกลางทั่วไปในยุคปัจจุบัน เป็นเรื่องที่สามารถจ่ายได้สบาย บินไปกรุงเทพราคาก็ไม่ต่างกันนัก เวลาอยู่เมืองจีนการเดินทางระยะ 2,000 กิโลเมตรไม่ใช่เรื่องแปลกของชีวิต

แต่ว่าคนจีนชอบมาเชียงใหม่ มีข้อมูลมากมายอยู่ในอินเตอร์เน็ตที่คนจีนทำไว้ 

จะไปไหน ไปอย่างไร ไปทำอะไร ราคาเท่าไหร่ คนจีนมีข้อมูลที่ชัดเจนมาก ข้อมูลเหล่านี้เผยแพร่ออกไปโดยคนจีนด้วยกันเอง ดังนั้นพวกเขาจึงเชื่อมั่นข้อมูลในมือตนเองอย่างยิ่ง ภาษาไม่ใช่อุปสรรคอีกแล้วเมื่อโทรศัพท์ยุคใหม่ทำหน้าที่แทนสารพัดอย่างที่เครื่องคอมพิวเตอร์ทำได้ 

คนจีนเดินทางมากขึ้น จำนวนมากเดินทางไปต่างประเทศทุกปี ปีละอย่างน้อยหนึ่งครั้ง ชีวิตการงานของคนจีนในยุคปัจจุบันกดดันสูงมาก ทว่ารายรับก็ไม่น้อย รายได้ต่อปีของคนทำงานยุคใหม่อยู่ที่เกือบสองแสนบาท จนถึงหลักล้านบาท การเจียดเงินสัก 10,000 หยวน (50,000 บาท) เพื่อปรับดุลยภาพชีวิตในแต่ละปีเป็นเรื่องที่คนทั่วไปสามารถทำได้ การพักงานไปเที่ยวไม่ใช่เรื่องใหญ่อีกต่อไป 

เมื่ออยู่ในเมืองจีน คนจีนเดินทางไปทำงานต่างเมืองเช่นเดียวกับที่คนไทยไหลเข้าไปทำงานอยู่ในกรุงเทพ เพียงแต่สำหรับคนจีน เมืองหลักที่พวกเขาไปหางานทำมีอยู่หลายเมือง ปักกิ่ง, เซี่ยงไฮ้, เซินเจิ้น, กว่างโจว, คุนหมิง ฯลฯ 

ความเจริญของแต่ละเมือง ในประเทศจีนกระจายตัวมากกว่าไทย หนึ่งมณฑลของจีนแทบจะเทียบกับหนึ่งประเทศไทยได้ แม้แต่เมืองจิ่งหง 景洪 (เชียงรุ้ง) เมืองเล็กธรรมดาๆ ซึ่งอยู่ในมณฑลอวิ๋นหนาน (ยูนนาน) ก็ยังมีระบบคมนาคมสาธารณะเท่าที่ความเป็นเมืองควรมี มากกว่าที่มีในเชียงใหม่, หาดใหญ่, ภูเก็ต, พัทยา, ขอนแก่น, อุบลราชธานี จำนวนประชากรที่มากทำให้การแข่งขันในการทำมาหากินรุนแรง การแข่งขันด้านอาชีพที่รุนแรง ทำให้การแข่งขันด้านการศึกษารุนแรงไปด้วย 

ปัจจุบัน ค่าครองชีพในเมืองต่างๆ ของจีนไม่ได้ถูกอย่างสมัยก่อนอีกแล้ว เท่าที่ตามอ่านข้อมูลที่ชาวจีนเขียนไว้ในอินเตอร์เน็ต พบว่าพวกเขาพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าการอยู่

การกินที่เชียงใหม่ถูกกว่าที่เมืองจีน พวกเขาสามารถมาเสพสุขด้วยการผจญภัยหาอาหารสารพัดแนว ทั้งตะวันตกและตะวันออกได้ด้วยราคาที่พวกเขาจ่ายไหว พวกเขาไปเดินป่า, ล่องแพ, ขี่ช้าง, ดูเสือ, เล่นเกมผจญภัยหลากหลาย, เรียนทำอาหาร และหลายคนมาเข้าห้องเรียนภาษา นอกจากภาษาอังกฤษแล้วคนที่เลือกเรียนภาษาไทยก็มีไม่น้อย การเรียนภาษาไทยเริ่มเป็นเรื่องน่าสนุกและทันสมัยของคนไต้หวันก่อน แล้วค่อยขยายมาสู่คนจีนในแผ่นดินใหญ่หลังจากหนังจีนเรื่องแก๊งม่วนป่วนไทยแลนด์ 泰囧 ซึ่งใช้ฉากภาคเหนือของไทยโด่งดังไปทั่ว หนังชีวิตวัยรุ่นของไทย, ละครชุด, หนังโฆษณา และเอ็มวีเพลงไทย ตลอดจนหนังของโทนี่ จา ทำให้คนจีนในวงกว้างอยากมาเมืองไทย ความเป็นคนยุคใหม่ที่ใช้เทคโนโลยีคล่องแคล่วทำให้พวกเขาหาข้อมูลเพื่อเดินทางกันเอง เมื่อมาแล้วก็เขียนเผยแพร่ข้อมูลส่วนตัวออกไป โดยวงจรเช่นนี้ ข้อมูลภาษาจีนจึงกว้างขึ้นและลึกขึ้นในเวลาอันสั้น 

คนวัยทำงานเป็นคนที่เรียนรู้เร็ว และปรับตัวเก่ง โดยประสบการณ์ส่วนตัว ผมพบว่าจีนปรับตัวเร็วและเก่งกว่าไทย กล้าตัดสินใจ และตัดสินใจชัดเจนได้เร็ว พร้อมเสี่ยงมากกว่า และพร้อมที่จะตัดสินใจใหม่ นี่อาจมีผลจากการต้องปรับตัวในชีวิตประจำวันในเมืองจีนด้วย 

จากการมาเที่ยวเล่นสนุกๆ คนจีนเริ่มทำสิ่งที่แปลกออกไปจากนักท่องเที่ยวจีนรุ่นเก่า พวกเขาไปเข้าห้องเรียนทั้งภาษาอังกฤษและภาษาไทย พวกเขาไม่ได้รู้จักแค่ AUA หรือ WMCA พวกเขารู้ว่ามีอะไรให้เรียน ที่ไหน อย่างไร จ่ายเท่าไหร่ และพวกเขาเอาตัวไปพบประสบการณ์ตรง จากนั้นก็แบ่งปันข้อมูลออกไป 

ในข้อมูลภาษาจีนที่พวกเขาเผยแพร่ บอกว่ามีแคมป์เรียนภาษาอังกฤษที่เชียงใหม่สำหรับเด็กและวัยรุ่น ระยะเวลาราว 2 สัปดาห์ ค่าเล่าเรียนและที่พักจ่ายรวมกันจากเมืองจีนเลยราคา 8,300 หยวน ถ้ามาหาโรงเรียนเองก็มีอีกหลายแห่ง หลักสูตรละไม่กี่พันบาท บางแห่งสามารถต่อวีซ่าได้ด้วย 

แคมป์ภาษาอังกฤษภาคฤดูร้อนและภาคฤดูหนาวกำลังเป็นที่สนใจของผู้ปกครองจีนที่จะพาเด็กมาเข้าโรงเรียนนานาชาติในประเทศไทย พวกเขาค่อนข้างชอบเชียงใหม่เพราะรู้สึกว่ามีคุณภาพชีวิตดีกว่าที่กรุงเทพและดีกว่าที่เมืองจีนบ้านเกิดของพวกเขาด้วย 

คนจีนแผ่นดินใหญ่เริ่มคุ้นกับประเทศไทยในหลากหลายด้านแล้ว พวกเขาเริ่มเห็นช่องทางทำมาหากิน เริ่มเรียนภาษาด้วยตนเอง เริ่มพาเด็กๆ มาเข้าโรงเรียนอินเตอร์ เริ่มย้ายครอบครัวมาเช่าห้องพักระยะยาว 

เมื่อก่อนนักท่องเที่ยวจีนจะซื้อทุเรียนอบแห้งที่ทำในไทยกลับไปเป็นของฝาก ปัจจุบันโรงงานทุเรียนอบแห้งไม่ได้มีอยู่เฉพาะในเมืองไทยแล้ว ตอนนี้ทุเรียนสดจากสวนกำลังเป็นสินค้าขายดีที่นักลงทุนจีนมากว้านซื้อ อีกไม่นาน เม็ดทุเรียน
ที่พวกเขากินจะกลายเป็นสวนผลไม้บนที่ดินผืนใดผืนหนึ่งในประเทศจีนและประเทศอื่นๆ 

ทุเรียนราคาแพงจะเป็นเรื่องเล่ามหัศจรรย์อยู่ช่วงระยะหนึ่ง หลังจากนั้นอาจจะอีกสิบปียี่สิบปี อาจจะเร็วหรือนานกว่านั้น ราคาทุเรียนจะผันผวนและน่าจะราคาถูกจนทำให้สวนทุเรียนในไทยแข่งขันในตลาดโลกได้ยาก ผักและผลไม้อื่นๆ ที่เราซื้อจากตลาดข้างบ้านในวันนี้เป็นเครื่องยืนยัน