EDITOR’S PAGE
... เมื่อดมกลิ่นเจ้า ปานพบเพื่อนเก่า ที่ได้พรากจากไป เจ้าเป็นดอกไม้ ที่งามวิไล ตั้งแต่ใดมา ... ดวงจำปา บุปผาเมืองลาว งามดั่งดวงดาว ซาวลาวปลื้มใจ เมื่ออยู่ภายใน แดนดินล้านช้าง... โอ้ดวงจำปา มาลางามจริง มิ่งเมืองลาวเอย ...
แว่วเสียงร้องทำนองขับขานของ หงา คาราวาน ค่อยๆ จางหายไป พร้อมกับการเริ่มต้นของวงล้อรถยนต์ที่ผมโดยสารกำลังก้าวข้ามเขตประเทศไทยเข้าสู่อุทยานบาเจียง แขวงจำปาสัก สปป. ลาว เพื่อจะนำผมและทีมงาน MiX MAGAZINE ไปสัมภาษณ์คุณวิมล กิจบำรุง บุคคลที่ใช้ความสุขในการพัฒนาผืนดินแห่งนี้ จนกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติที่มีชื่อเสียงกระฉ่อนไปทั่วโลก
ก่อนจะได้เข้าไปพูดคุยทำความรู้จักคุณวิมลอย่างเป็นทางการ พวกเราได้พบกับอ้ายลอย ชายร่างเล็กแต่มีหัวใจที่ใหญ่เกินตัว ช่วยมาแนะนำสถานที่ต่างๆ a. ลาว พอสมควรก่อนจะนำพวกเราไปที่พัก พวกเราทุกคนใช้เวลาเพียงเล็กน้อยกับการทำธุระส่วนตัวพร้อมกับรับประทานอาหารกลางวันในช่วงเวลาบ่ายแก่ๆ เมื่อเราได้เข้าไปพูดคุยกับคุณวิมลที่บ้านพักอย่างเป็นทางการ ผมได้สัมผัสเรื่องราวต่างๆ ผ่านการสนทนา บอกได้เลยครับนอกจากผู้ชายคนนี้จะเป็นบุคคลที่สามารถมองเห็นแค่ภาพขาวดำได้ในช่วงเวลาพลบค่ำเท่านั้น แต่เขากลับสามารถ ‘มองเห็นสารพันสีสันทุกตารางนิ้วของอุทยานบาเจียงด้วยหัวใจ’ ได้ตลอดเวลา ยังมีความน่าสนใจอีกมากมายที่บรรจุอยู่ภายใน MiX MAGAZINE เล่มนี้
ใครที่กำลังหมดกำลังใจลองมาอ่านชีวิตของผู้ชายคนนี้ดูครับ แล้วคุณอาจจะบอกว่าเรื่องราวของคุณมันเล็กยิ่งนักก็ได้ ผมขอนำเรื่องราวตอนหนึ่งกับวิธีคิดของผู้ชายคนนี้ในหนังสือ “เขาว่าข้อยบ้า” มาให้ลองอ่านดูนะครับ ในวันที่เขาประสบปัญหาอย่างหนัก
“วันหนึ่งในขณะที่นั่งเงียบๆ อยู่ในสวนสาธารณะ ผมเห็นใบไม้ 3 ใบ หล่นลงมาที่พื้นตรงหน้า ผมหยิบใบไม้ทั้ง 3 ใบขึ้นมาถือแล้วมองขึ้นไปบนต้นไม้ ในใจคิดว่าใบไม้ทั้ง 3 ใบมันตกลงมาจากไหน ทำไมมันถึงตกลงมา เมื่อตกลงมาแล้วทำไมต้นไม้ต้นนี้มันถึงไม่ตาย นั่งนึกในที่สุดก็นึกออก คิดได้ว่าต้นไม้ต้นนี้ใบมันร่วงก่อนหิมะตกเพราะอากาศหนาว แต่ ‘เมื่อหิมะละลาย แดดเริ่มออกต้นไม้ต้นนี้ก็จะแตกใบออกมาใหม่’ ก็เหมือนชีวิตคนเช่นกันครับ
ในสปป. ลาว นอกจากอุทยานบาเจียงที่หลายคนขนานนามว่า “บาเจียง พาราไดซ์” แล้วยังได้พบเห็น ดินแดนซึ่งคงไว้ด้วยศิลปวัฒนธรรมอันดีงามได้อย่างเพียบพร้อม และที่สำคัญ ณ ดินแดนแห่งนี้ยังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยธรรมชาติอันงดงามอีกด้วย อย่างไรก็ตาม วันนี้ผมได้กลับมาอยู่ในแผ่นดิน แม่อีกครั้งแล้ว อยากจะบอกความรู้สึกอย่างแท้จริงว่าไม่มีแผ่นดินใดมีความสุขเท่าแผ่นดินนี้อีกแล้วครับ สบายดีประเทศไทย
ชโลทร ศิวารัตน์
บรรณาธิการบริหาร