ท่ามกลางวงร็อกที่มีชื่อเสียงมากมายในบ้านเรา มีอยู่หนึ่งวงที่สไตล์และแนวทางดนตรีชัดเจน โดดเด่น และพวกเขาคือ Dose วงดนตรีอัลเทอร์เนทีฟกรันจ์ สไตล์วินเทจร็อก ชื่อสั้น จำง่าย ฝีมือดนตรีจัดจ้าน มาดเข้ม สมาชิกในวงประกอบด้วย ริน อริญชย์ ภานุเวศย์ (ร้องนำ), บาส ศรันย์ ยิ่งเจริญ (มือเบส), หลิว สาริกข์ หลิวอุดมสินชัย (มือกลอง) และ แทน อติชาติ ลี (มือกีต้าร์) พวกเขาทั้ง 4 คน คือสารเคมีที่ผสมกันอย่างลงตัว พร้อมแสดงเอกลักษณ์ของวงอย่างตรงไปตรงมาผ่านบทเพลงที่มีอารมณ์รักโลภโกรธหลง

ริน อริญชย์ : วง Dose เริ่มต้นมาจากผมกับบาส เคยเป็นสมาชิกวง The Mousse มาก่อนครับ ช่วงที่อยู่วงเก่าเราทั้งสองคนมีแนวทางดนตรีที่ค่อนข้างแตกต่าง จึงตัดสินใจแยกตัวออกมาสร้างวงดนตรีวงใหม่ โดยได้หลิวเข้ามาเป็นมือกลอง แทนเข้ามาเป็นมือกีต้าร์ เมื่อสมาชิกลงตัว พวกเราก็เริ่มทำเพลงกันเอง แล้วออกตระเวนส่งเดโม่เพลงไปที่ค่าย และได้รับโอกาสให้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของค่าย Muzik Move Records แนวทางของพวกเราคือวงอัลเทอร์เนทีฟกรันจ์ สไตล์วินเทจร็อก ที่พยายามเพิ่มเติมสีสันอื่น ๆ เข้าไปเพื่อสร้างความแตกต่าง ในขณะเดียวกันก็ยังคงเอกลักษณ์ของวงเอาไว้อย่างชัดเจนครับ

แทน อติชาติ : พูดถึงผลงานเพลง ซิงเกิ้ลแรกของของพวกเราคือ ปลิ้นปล้อน เพลงแนวอัลเทอร์เนทีฟกรันจ์ สไตล์วินเทจร็อก มีความหนักหน่วงในเนื้อร้องและท่วงทำนอง เสียงกีต้าร์ที่กระแทกกระทั้น แสดงแนวทางของวงอย่างชัดเจน ซิงเกิ้ลที่สอง ซ้ำซาก จังหวะเพลงช้าลง มีการเพิ่มเติมเมโลดี้เข้ามา เพื่อทำให้เพลงฟังง่ายขึ้น แต่ยังคงหนักหน่วงเหมือนเดิม และซิงเกิ้ลล่าสุด ชะตาขาด เพลงนี้กีต้าร์ค่อนข้างโดดเด่น มีท่อนโซโล่เดี่ยวช่วงท้ายเพลงประมาณนาทีกว่า และอีกหนึ่งความพิเศษของเพลงนี้คือการได้ร่วมงานกับ เป้ SAX และ เป้ MILD VOCALIST (MVL) จากวง MILD ทั้งสองคนเข้ามาช่วยโปรดิวซ์ เรียบเรียงดนตรี และเพิ่มท่อนแร็ป ทำให้เพลงนี้มีสีสันเพิ่มมากขึ้น

บาส ศรันย์ : เหตุผลที่ Dose เป็นวงอัลเทอร์เนทีฟกรันจ์ สไตล์วินเทจร็อก มาจากรสนิยมส่วนตัวของพวกเราครับ พวกเราอาจจะมีแนวทางที่แตกต่างกัน แต่ในเรื่องของเพลงยังคงอยู่ในขอบเขตความชอบของทุกคนครับ เมื่อพูดถึงรสนิยมแล้ว ทุกคนสามารถมีความชอบที่แตกต่างจากคนอื่นได้ ไม่ว่าจะเป็นเพลงที่ฟัง หนังที่ดู เครื่องดื่มที่ชอบ สื่อที่เสพ สิ่งเหล่านี้คือรสนิยมส่วนตัวครับ และมันสามารถบ่งบอกถึงบุคลิกและตัวตนของคนคนนั้นได้ สำหรับพวกเรารสนิยมเป็นเรื่องสำคัญ ถ้าขาดไปก็เหมือนขาดสีสันในชีวิต และที่สำคัญรสนิยมแตกต่างไม่ใช่เรื่องผิด เราไม่มีสิทธิไปก้าวก่ายความชอบของคนอื่น ตราบใดที่รสนิยมของเขาไม่ได้ทำผิดกฎหมาย ไม่ได้ละเมิดสิทธิเสรีภาพใคร เราไม่มีสิทธิ์ไปว่า ไปดูถูกรสนิยมของเขาครับ

หลิว สาริกข์ : สำหรับวงดนตรี นอกจากรสนิยมส่วนตัวของสมาชิกในวง เอกลักษณ์วงก็เป็นสิ่งที่สำคัญครับ หากคุณรู้จุดเด่นของวง รู้ว่าแนวทางของวงคืออะไร แสดงออกผ่านเพลงและสามารถทำให้คนฟังสัมผัสถึงเอกลักษณ์นั้นได้ ถือว่าประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งแล้วครับ และการหยิบเอาความชอบอื่น ๆ เข้ามาผสมในเพลงโดยไม่เสียเอกลักษณ์ของวง พวกเรามองว่ามันเป็นอะไรที่เท่มาก เพราะสำหรับวงดนตรี การไม่มีเอกลักษณ์ที่ชัดเจนใครจะไปจำคุณได้ครับ

ศิลปินที่เป็นแรงบันดาลใจของวง Dose

ริน อริญชย์ : ผมเป็นคนที่ฟังเพลงได้ทุกแนวครับ เพราะอยากลองหาแนวใหม่ ๆ ถ้าเป็นช่วงนี้ชอบเพลงศิลปินเดี่ยวครับ เช่น Charlie Puth กับ Sam Smith แต่ถ้าถามถึงศิลปินต้นแบบคือ Jim Morrison กับ Mick Jagger จากวง The Rolling Stones สองคนนี้ถือเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงและเป็นต้นแบบให้กับใครหลายคนเลยครับ
บาส ศรันย์ : ผมชอบ Biffy Clyro โดยเฉพาะนักร้องนำ Simon Neil เขาดูมีคาแรคเตอร์ที่ชัดเจนทั้งในเรื่องการทำเพลงและการแสดงบนเวที
หลิว สาริกข์ : ผมชอบหลายวงมากเลยครับ แต่ถ้าเป็นศิลปินต้นแบบของผมตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน คือ Aerosmith กับ Metallica ครับ ส่วนศิลปินใหม่ ๆ ที่มีชอบเหมือนกัน
แทน อติชาติ : จริง ๆ ผมชอบหลายคนเลยครับ ถ้าเป็นมือกีต้าร์ที่ชอบ เช่น Eric Clapton, Stevie Ray Vaughan และ Slash แต่ถ้าชอบมากที่สุดคือ Eric Clapton ในอัลบั้ม Slow เวลาเขาเล่นกีต้าร์มันทำให้ผมสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณของเขา เขาสามารถสื่อสารให้คนฟังเข้าใจได้ด้วยกีต้าร์ครับ