โป้ Yokee Playboys : ชีวิตที่ไม่อาจแยกขาดจากดนตรี | Issue 151
โยคีเพลย์บอย (Yokee Playboys หรือ YKPB) วงดนตรีที่นักฟังเพลงในบ้านเราหลายคนคุ้นเคยกับบทเพลงของพวกเขาเป็นอย่างดี ตลอด 20 ปีที่ผ่านมาพวกเขาพิสูจน์ความสามารถด้วยผลงานที่เหนือกาลเวลา พร้อมดึงดูดนักฟังเพลงรุ่นใหม่ให้ร้องเพลงกันจนติดปากจนถึงทุกวันนี้ แม้ว่าเราจะรู้จักและมักคุ้นกับผลงานของเขาเป็นอย่างดี แต่ในช่วงวัยที่จากเดิมในวันนั้น เรามาทำความรู้จักตัวตน วิธีคิด รวมถึงทัศนคติของนักร้องนำประจำวง โป้ ปิยะ ศาสตรวาหา ในวันนี้กันครับ
โป้ Yokee Playboys : ย้อนไปจุดเริ่มต้นช่วงที่เป็นมือเบสให้กับวงอรอรีย์ สังกัดเบเกอรี่มิวสิค ทุกวันนี้ก็ยังสงสัยอยู่ว่าทำไมคุณอรถึงเลือกผมให้มาเล่นเบส ทั้งที่ผมเล่นกีต้าร์ คงเป็นเพราะตอนนั้นคุณอรต้องเซ็ตวงดนตรีขึ้นมาเพื่อเล่นเปิดคอเสิร์ตให้กับวงโมเดิร์นด็อก เลยชักชวนเพื่อน ๆ มาลองเล่นลอง ตอนนั้นผมไม่รู้ว่างานแรกที่วงต้องเล่นคือเล่นต่อหน้าคนหลักพัน เกิดอาการช็อกอยู่เหมือนกัน หลังจากนั้นทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี
โยคีเพลย์บอย อัลบั้มแรกเกิดขึ้นเพราะเบเกอรี่มิวสิคเปิดโอกาสให้กับบุคลากรภายใน ใครพร้อมสามารถนำผลงานมาเสนอได้ ผมเริ่มเขียนเพลงตั้งแต่ช่วงที่อยู่วงอรอรีย์ มีโอกาสได้เขียนเพลงให้พี่พี่ต๊งเหน่ง รัดเกล้า อามระดิษ และพี่สมเกียรติ อริยะชัยพาณิชย์ จากนั้นได้รับการทาบทามว่าเล่นดนตรีได้ เขียนเพลงได้ ทำไมไม่ลองเซ็ตวงดนตรีขึ้นมาเลยเกิดเป็นโยคีเพลย์บอยครับ อัลบั้มแรกถือเป็นสีสันของวงการมาก เพราะคนฟังงงว่านี่มันคืออะไร พวกเราทำเพลงโดยที่ไม่สนใจกระแส ณ ตอนนั้นเลย แค่ทำเพลงที่เราอยากฟัง
โป้ Yokee Playboys : หลังจากอัลบั้มแรกถูกปล่อยมา ต้องยอมรับว่าตอนแรกยังไม่ประสบความสำเร็จ ต้องใช้ระยะเวลาประมาณหนึ่งจึงประสบความสำเร็จ จากนั้นสมาชิกวงต่างกระจัดกระจายไป ผมมีความรู้สึกว่าอยากทำต่อ เลยเอาแนวเพลงที่เราชอบฟังมาผสมกับแนวที่เราไม่เคยทำ เช่น เอาร็อกมาผสมกับดิสโก้ ช่วงที่ทำอัลบั้มต่อมา ผมเรียนคณะสถาปัตยกรรมและช่วงนั้นกำลังทำวิทยานิพนธ์ ซึ่งยุ่งมาก เลยปล่อยเพลงออกมาเป็นมินิอัลบั้ม แต่มินิอัลบั้มนี้ก็ทำให้เรากลายเป็นที่รู้จักของคนหมู่มากจากเพลง คืนนี้ขอหอม, ยิ้ม และ ข้างเดียว
เรียนจบคณะสถาปัตยกรรมมา ถามว่าผมได้นำความรู้เหล่านั้นมาใช้บ้างไหม ถ้าเป็นทางวิชาชีพคงไม่ แต่ถ้าเป็นการนำหลักสำคัญ วิธีคิด วิเคราะห์ ปรับปรุง แก้ไข ตรงนี้มีส่วนที่นำมาใช้แม้ว่าเราไม่ได้นำมาใช้โดยตรงแต่มันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว เคยมีช่วงหนึ่งที่คิดว่าจะไปเป็นพนังงานบริษัท มีแผนชีวิตง่าย ๆ แต่พอมาคิดไปคิดมา มันน่าจะมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เรามาอยู่ตรงนี้ และแผนชีวิตแบบนั้นคงไม่เข้ากับชีวิตเรา จึงเลือกเส้นทางสายดนตรีนี่แหละ ทำให้มันมากขึ้น พอมาคิด ๆ ดูแล้ว ชีวิตผมกับดนตรีมันผสมปนเปกันไปแล้ว
โป้ Yokee Playboys : ปัจจุบันผมทำเพลงเอง ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดีนะ มีโอกาสได้ร่วมงานกับผู้คนหลากหลาย ผมคิดว่าเราคงเหลือเวลาไม่มาก อยากทำอะไรก็ทำตามใจที่อยากทำจริง ๆ โดยไม่ต้องแคร์ข้อจำกัด ข้อแม้ต่าง ๆ ไม่ต้องรอกำหนดการณ์ใด ๆ พอเราทำเพลงเอง ด้วยแรงโปรโมทมันอาจไม่แรง เพลงอาจไม่เปรี้ยงปร้าง ถือเป็นสิ่งที่เรียนรู้กันไป เราพยายามดูปัญหา คอยแก้ไขอยู่เสมอ เพื่อหาวิธีทำให้เพลงของเราเข้าไปหากลุ่มคนฟังของเราให้ได้มากที่สุด
วิธีการทำเพลงโดยปกติ 1 อัลบั้มมีประมาณ 10 เพลง ผมมองว่าการทำอัลบั้มมันใช้ระยะเวลาพอสมควร อัลบั้มใหม่ที่กำลังทำอยู่ตอนนี้ชื่อว่า WE ผมเปลี่ยนการตัดสินใจใหม่ พอทำเพลงเสร็จสมบูรณ์สัก 2-3 เพลง เราก็ปล่อยออกเป็น EP ผมขอเรียกว่า Episode คือเราปล่อยออกมาแล้วค่อยรวมเป็นอัลบั้มเต็มในตอนท้าย เหตุผลที่ค่อย ๆ ปล่อยเพลงออกมาก่อนเพื่อให้เรากับแฟนเพลงได้เจอกันเร็วขึ้น ไม่ขาดช่วง
โป้ Yokee Playboys : ตอนนี้โยคีเพลย์บอยปล่อยเพลงออกมาแล้ว 3 Episode ซึ่ง Episode แรกเต็มไปด้วยเพลงชื่อประหลาด ๆ อย่าง อย่าง นอนคนเดียว กินคนเดียว ดูทีวีคนเดียว, เธอรู้ไหมฉันไม่ชอบเวลาที่เธอพูดถึงเขา และ รักรอที่ฟลอร์เต้นรำ Episode ที่สองมีเพลงอ่อย, ตลอดไป และ จนกว่าฝนซา Episode ล่าสุดมีโอกาสได้ร่วมงานกับคุณปูและคุณเอก Blackhead ในเพลงดาวคะนอง เพลงเรื่องจริงจริง ได้ร่วมงานกับพี่อุ๋ย นนทรีย์ นิมิบุตร ที่มากำกับมิวสิกวิดีโอให้ และภายในปีนี้เราจะนำเพลงที่ปล่อยออกมารวมเป็นอัลบั้มเต็มพร้อมปิดท้ายด้วยคอนเสิร์ตใหญ่ของวง คิดว่าน่าจะเกิดขึ้นราวตุลาคมของปีนี้
โป้ Yokee Playboys : รสนิยมสำคัญสำหรับศิลปิน มันช่วยจัดหมวดหมู่การฟังเพลง ทำเพลงให้คุณได้ หากไม่มีรสนิยมมันก็ไม่ใช่เรื่องผิด เพียงแต่มันอาจทำให้คุณไม่มีข้อมูลเชิงลึกมากพอในสิ่งที่คุณกำลังทำ ส่วนเอกลักษณ์ของศิลปิน ผมคิดว่าเป็นตัวของตัวเองไว้ก่อน ในตอนแรกผมเองก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องเอกลักษณ์เลย คิดแค่ว่าจะพยายามร้องยังไงให้ดี ร้องยังไงให้ไม่เพี้ยน ให้ได้มาตรฐานของงาน ผมมองว่าสิ่งเหล่านี้มันคือการติดต่อสื่อสารกับคนฟัง การเป็นตัวของตัวเองเต็มที่กับงานเดี๋ยวมันก็มีเอกลักษณ์บางอย่างทำให้คนเห็นเอง
ผมเอง ศิลปินที่ชอบในช่วงแรก ๆ ก็มี ไมโคร, อัสนี วสันต์, เพชร โอสถานุเคราะห์, ปานศักดิ์ รังสิพราหมณกุล พอเริ่มเล่นดนตรีอาชีพก็ฟังอะไรที่ลึกขึ้น เก่าขึ้นอย่างรอยัลสไปรท์ส, ดิ อิมพอสซิเบิ้ล ปัจจุบันนี้ผมฟัง ชรินทร์ นันทนาคร เพราะว่าเพลงเก่า เพลงลูกกรุงมันมีเนื้อเพลงที่ไพเราะ สวยงาม เหมือนภาพวาดที่ดูเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ คิดอยู่เหมือนกันว่าอยากทำเพลงลูกกรุง เพียงแต่ยังขาดแรงสนับสนุน
สุดท้ายนี้ หากใครที่เติบโตมากับโยคีเพลย์บอย ชื่นชอบผลงานของเรา ผมอยากชักชวนให้มาเจอกันที่คอนเสิร์ตใหญ่ที่จะจัดขึ้นในช่วงเดือนตุลาคมนี้ รับรองว่าคุณจะได้ฟังเพลงที่คุณอยากฟังทุกเพลงครับ
Photo : Nutchanun Chotiphan
ขอบคุณสถานที่: Well Hotel Bangkok