นับเป็นความโชคดีอย่างหนึ่งก็ว่าได้ สำหรับการได้ดู “Memoir of a Snail มนุษย์ทากหัวใจผจญภัย” เป็นโปรแกรมเซ็ตแรก ๆ เริ่มต้นปี 2568 นี่คือผลงานแอนิเมชั่นสต็อปโมชั่นที่ทรงพลังสมมงชนะเลิศ “ภาพยนตร์แอนิเมชันยอดเยี่ยม” จาก “Annecy International Animation Film Festival 2024” ว่าด้วยเรื่องราวของ “เกรซ” แฝดสาวผู้พี่ที่ยึดติดกับการสะสม “หอยทาก” หลังการสูญเสียพ่อและแม่ในเวลาไล่เลี่ยกัน ก่อนที่เธอและแฝดหนุ่มผู้น้อง “กิลเบิร์ต” ต้องแยกจากกันไปอยู่กับพ่อแม่อุปถัมภ์โดยไม่รู้ว่าจะได้พบเจอกันอีกเมื่อไหร่

“อดัม เอลเลียต” ผู้กำกับผลงานแอนิเมชั่นสต็อปโมชั่นเรื่องนี้ นำเสนอโศกนาฏกรรมผ่านเรื่องราวชีวิตของเกรซได้สั่นสะเทือนทุกห้วงอารมณ์ ฉายภาพความสูญเสียและความโดดเดี่ยวแปลกแยกอย่างต่อเนื่อง คล้ายอยากพาคนดูดำดิ่งไปสู่ความหม่นหมองแบบขั้นสุด แต่ช้าก่อนเพราะผู้กำกับเขาไม่ได้เลือดเย็นขนาดนั้น Memoir of a Snail ยังมีแง่มุมขบขันที่แม้ส่วนใหญ่อาจดูตลกร้าย แต่ก็ช่วยผ่อนคลายภาพรวมของเรื่องราวไม่ให้ดูหนักหนาจนเกินไป

ขณะเดียวกัน Memoir of a Snail ยังเผยให้เห็นถึงแง่มุมที่งดงามของชีวิต ความอบอุ่นชุบชูใจจากมิตรภาพของครอบครัวและเพื่อนแท้ที่ไม่คิดว่าจะบาลานซ์กับมวลความดาร์กของโศกนาฏกรรมได้ลงตัวถึงเพียงนี้ ชวนมืดหม่นแต่ไม่หมดแสงแห่งความหวัง ชี้นำให้เห็นว่าเรียนรู้จากหอยทาก แน่นอนว่าไม่ใช่การตีกรอบแบกทุกสิ่งอันเพื่อให้มันกลายเป็นเปลือกเอาไว้ขังตัวเอง แต่เป็นการก้าวเดินต่อไปข้างหน้าโดยไม่ทับทางเดิม