May December  ว่าด้วยเรื่องราวของ เกรซี หญิงวัย 36 โดนจับข้อหาล่วงละเมิดทางเพศ โจ เด็กชายอายุ 13 ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นลูกชายของเธอ ระหว่างถูกขังในเรือนจำ เกรซีได้ให้กำเนิดทารกของเธอและเขา หลังพ้นโทษ เกรซีตัดสินใจใช้ชีวิตคู่กับโจเรื่อยมา เหตุการณ์ดังกล่าวกลายเป็นข่าวฉาวระดับประเทศในปี 1992

ต่อมาปี 2015 เอลิซาเบธ แบร์รี (นาตาลี พอร์ตแมน) นักแสดงสาวเจ้าบทบาทกำลังเตรียมตัวเล่นหนังที่สร้างมาจากชีวิตจริงของ เกรซี เพื่อต้องการทำความเข้าใจตัวละครให้มากขึ้น เธอจึงขออนุญาตไปสัมภาษณ์และคลุกคลีกับ เกรซีตัวจริง (จูลีแอนน์ มัวร์) ซึ่งยังคงใช้ชีวิตคู่กับ โจ (ชาร์ลส์ เมลตัน) โดยปัจจุบันทั้งสองมีลูกด้วยกันแล้ว 3 คน

หลังจากสื่อรุมทึ้ง เกรซี ตั้งแต่ตกเป็นข่าวคราวนั้น ชีวิตของ เกรซี ก็ไม่เหลืออะไรให้ขุดคุ้ยอีกแล้ว แต่ดูเหมือน เอลิซาเบธ ได้แทรกซึมซอกซอนเข้าไปถึงจุดที่ลึกลับที่สุดของชีวิตรักระหว่าง เกรซี และ โจ ในที่ที่ความเจ็บปวดและหัวใจอันแตกสลายซุกซ่อนอยู่

คุยกับ “นาตาลี พอร์ตแมน”

คุณประทับใจบทหนังเรื่องนี้ตรงไหน

นาตาลี พอร์ตแมน : บทหนังเขียนโดยแซมี เบิร์ช ซึ่งเป็นบทหนังเรื่องแรกของเธอ ฉันเหลือเชื่อมากว่าเธอเขียนอะไรแบบนี้ออกมาได้ ตอนอ่านบท คุณไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และฉันว่าคนที่ดูหนังก็น่าจะรู้สึกหวาดระแวงแบบนั้นด้วย แซมีเคยทำ Casting (คัดเลือกนักแสดง) มาก่อน เธอจึงรู้จักธรรมชาติตัวละคร รู้จักธรรมชาติของนักแสดง เธอหยิบนำมาผสมกับเรื่องราวในบทได้อย่างน่าทึ่งมาก

ตอนแรกบทส่งมาเพื่อพิจารณาให้คุณเป็นคนกำกับ แต่ทำไมคุณถึงส่งต่อให้ท็อดด์ เฮย์นส์

นาตาลี พอร์ตแมน : แม้พล็อตจะดูง่ายๆ แต่ฉันคิดว่าบทเรื่องนี้มีประเด็นค่อนข้างซับซ้อน และหลายๆ ประเด็นเป็นสิ่งที่ท็อดด์ เฮย์นส์ทำออกมาผ่านหนังหลายเรื่องของเขา ตั้งแต่สภาวะภายในของผู้หญิง, การตั้งคำถามกับตัวตน และการแสดงออกภายนอกซึ่งสวนทางกัน บทหนังเรื่องนี้มีโทนที่ไม่เหมือนหนังเรื่องไหนเลย และฉันคิดว่าท็อดด์เป็นคนสร้างโทนในหนังได้มีเอกลักษณ์

คุณรู้จักท็อดด์ เฮย์นส์มาก่อนหรือเปล่า

นาตาลี พอร์ตแมน : ฉันชื่นชมผลงานของเขามานานมาก ฉันอยากร่วมงานกับเขา อันที่จริงฉันส่งบทหนังไปให้เขาอ่านหลายเรื่องมาก และเขาจะตอบปฏิเสธมาแทบทุกครั้ง จนมาถึง May December ที่เขาตอบมาว่าเขาสนใจ ฉันดีใจจนแทบกระโดด

ความซับซ้อนอย่างหนึ่งของบทก็คือ ตัวละครของคุณต้องพยายามเลียนแบบ ท่าทางตัวละครของจูลีแอนน์ มัวร์ พวกคุณซักซ้อมกันอย่างไร

นาตาลี พอร์ตแมน : จูลีแอนน์ มัวร์เป็นนักแสดงที่เก่งกาจ และเธอก็ยังใจดีมากๆ ด้วย ตอนเธอคิดว่าจะปั้นบทนี้ออกมายังไง เธอยังคิดเผื่อด้วยว่า ต้องเล่นแบบที่ฉันสามารถเล่นเลียนแบบเธอได้ด้วย เราแทบไม่มีเวลาซักซ้อมบทเลย เนื่องจากเรามีเวลาทำงานจำกัด และเราก็ถ่ายเรียงตามบท เลยอาจจะง่ายหน่อยที่ตัวฉันค่อยๆ ซึมซับบุคลิกท่าทางตัวละครของเธอ

ตัวละครของคุณเป็นนักแสดงที่อยากลองอะไรที่ท้าทาย คุณเองก็เป็นแบบนั้นด้วยหรือเปล่า

นาตาลี พอร์ตแมน : แน่นอน ฉันรู้สึกเหมือนเป็นหน้าที่เลยทีเดียวล่ะ เมื่อคุณอยู่ในวงการมานาน การเล่นอะไรซ้ำๆ ทำให้คนดูหมดความสนใจในตัวคุณ และตัวคุณเองก็จะหมดไฟด้วย คุณต้องพยายามหาอะไรใหม่ๆ หรือวิธีการใหม่ๆ ในการทำงานอยู่เสมอ

เนื่องจากตัวละครของคุณมีความใกล้เคียงกับตัวคุณมาก คุณได้ใส่ตัวเองเข้าไปในบทหรือมีการปรับเปลี่ยนบทบ้างหรือเปล่า

นาตาลี พอร์ตแมน : ไม่มีเลย ทุกอย่างในหนัง คำพูดทุกคำมาจากบทของแซมี เบิร์ช แม้ฉันจะเป็นนักแสดงมา 30 ปี แต่หน้าที่ของฉันคือเล่นบทที่เขียนมา ฉันต้องเอาประสบการณ์ที่มีมารับใช้บทที่ฉันเล่นมากกว่า

มีส่วนไหนในหนังอีกหรือเปล่าที่คุณเข้าอกเข้าใจมันเป็นพิเศษ

นาตาลี พอร์ตแมน : ฉันเป็นนักแสดงมาตั้งแต่เด็ก และกลายเป็นบุคคลสาธารณะที่ไปไหนใครๆ ก็รู้จัก ฉันคิดว่าฉันเข้าใจสิ่งที่เกรซี (ตัวละครของจูลีแอนน์ มัวร์) ต้องเผชิญ เหมือนเราต้องมี 2 บุคลิก คือบุคลิกที่ต้องสร้างเพื่อคนภายนอก และบุคลิกเวลาเราอยู่หรือเราคุยกับตัวเอง

​​​​​​​

คุยกับ ​​​​​​​“จูลีแอนน์ มัวร์”

อะไรทำให้คุณสนใจบท เกรซ ใน May December

จูลีแอนน์ มัวร์ : ปกติเวลาฉันเห็นบทหนังที่มีตัวนำหญิง 2 คน มันมักจะพูดเรื่องผู้หญิงมีความสัมพันธ์กัน มีความรัก หรืออะไรทำนองนั้น แต่กับหนังเรื่องนี้ มันเป็นหนังว่าด้วยผู้หญิงที่พยายาม เอาชนะกันโดยคิดว่า ต่างฝ่ายต่างรู้จริงที่สุด เกรซคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของเธอ แต่เอลิซาเบธ (ตัวละครของนาตาลี พอร์ตแมน) เชื่อว่าเกรซไม่เข้าใจตัวเอง เธอต่างหากที่เข้าใจ

คุณกับนาตาลี พอร์ตแมนเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า

จูลีแอนน์ มัวร์ : ฉันเคยเจอและทักทายกันตามงานแค่นั้น ไม่เคยร่วมงานและไม่ได้นั่งคุยกันยาวๆ เลย แต่พอได้มาทำงานด้วยกันจริงๆ เรากลับสนิทกันอย่างรวดเร็ว เรามีเวลาถ่ายหนังแค่ 23 วันเท่านั้น แต่เราก็พยายามเตรียมตัวมาอย่างดี

หนังพูดถึงนักแสดงหญิงที่เตรียมตัวกับบทที่ตนจะต้องเล่น คุณเองก็เป็นนักแสดงมืออาชีพ คุณเตรียมตัวกับบทนี้ยังไงบ้าง

จูลีแอนน์ มัวร์ : เบื้องต้นเลยก็คือ เกรซทำอาชีพอบขนมขาย ฉันเลยต้องไปคลุกคลีกับคนที่ทำอาชีพอบขนมขาย ฉันไปเรียนจัดดอกไม้ เพื่อจะได้รู้ท่าทางของคนที่จัดดอกไม้เป็นกิจวัตร ฉันคงไม่รีเสิร์ช ตัวละครจนน่ากลัวขนาดเอลิซาเบธหรอก แต่อย่างน้อยๆ ก็ไม่อยากให้คนดูดูแล้วคิดในใจว่า “เขาไม่ได้ทำกันแบบนั้นนะ”

ทำไมคุณออกแบบให้ตัวละครเกรซพูดตัว S ไม่ชัด

จูลีแอนน์ มัวร์ : ฉันคิดว่า เกรซมีความเป็นเด็กในตัวเธอ ลึกๆ แล้วเธอคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงที่รอ เจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วย แม้ว่าเจ้าชายของเธอจะอายุ 13 ฉันเลยออกแบบให้เธอ มีความเป็นเด็กบางอย่าง อย่างการออกเสียงตัว S เป็น Th ซึ่งตรงนี้มันช่วยให้ตัวละคร ของนาตาลีได้เลียนแบบฉันง่ายขึ้นด้วย

นี่เป็นการร่วมงานกับท็อดด์ เฮย์นส์เป็นครั้งที่ 5 แล้ว เคยมีครั้งไหนที่เขาชวนคุณมาเล่นแล้วคุณตอบปฏิเสธไหม

จูลีแอนน์ มัวร์ : ไม่มีเลย ฉันไม่นึกไม่ฝันเลยตอนไปออดิชั่นบทใน Safe เมื่อ 30 ปีก่อน ว่าเขากับฉันจะทำงานด้วยกันมายาวนานขนาดนี้ แต่เขาเป็นศิลปินที่มีเอกลักษณ์ เขาสนใจเรื่องตัวตน เรื่องการแสดง เรื่องเพศ ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันตื่นเต้น ฉันคิดว่าเราสองคนมีรสนิยมคล้ายๆ กัน

คุณรับบทตัวละครที่ซับซ้อนมาหลายครั้งแล้ว มีครั้งไหนบ้างไหมที่คุณสลัดตัวละครไม่หลุดหลังจากถ่ายเสร็จแล้ว

จูลีแอนน์ มัวร์ : คนดูก็มีหน้าที่อินไป ส่วนหน้าที่ของฉันคือการเตรียมตัวให้มากที่สุด จำบทให้แม่น แสดงอารมณ์ออกมาให้ได้ และไม่ลืมข้อมูลที่หามา เพื่อให้ฉากๆ นั้นออกมาสมจริงที่สุดต่อหน้ากล้อง เวลาแสดงมันเหมือนมีพลังงานปะทุออกมาจริงๆ แต่พอถ่ายจบ ก็จบกันไป เตรียมฉากต่อไป แค่นั้นเลยจริงๆ

“May December รัก.ร่าน.ร้าย” ลุ้นก่อนประกาศผลรางวัลออสการ์บทภาพยนตร์ เปิดรอบสนีค  7-13 มีนาคม 1 ทุ่มเป็นต้นไป ฉายจริง 14 มีนาคม