law in life : ของเขา ไม่ใช่ของเรา

law in life : ของเขา ไม่ใช่ของเรา

การเก็บของที่ผู้อื่นทําหล่นไว้ไม่ได้ หมายความว่าจะนําของนั่นมาเป็นของตนเองได้ เพราะไม่เช่นนั้นอาจจะมีความผิดถึงกับติดคุกได้อย่างเรื่องของโบว์

โจหนุ่มออฟฟิศผู้หลงใหลในการเปลี่ยน โทรศัพท์อยู่เป็นประจําพอ ๆ กับการดื่มเที่ยวและ ปาร์ตี้ โทรศัพท์ของโจไม่เคยตกรุ่น และในหลาย ๆ ครั้งที่สนุกสนานจนลืมตัว เขาก็มักจะลืมโทรศัพท์ ไว้เป็นประจํา แต่ทุกครั้งเพื่อนก็จะเก็บไว้ให้

แต่ครั้งนี้ไม่เป็นอย่างนั้น หลังจากปาร์ตี้ที่ผับกัน อย่างสนุกสนานเต็มที่แล้ว และใกล้ถึงเวลาผับเลิก เพื่อน ๆ ของเขาก็ชวนกันกลับโดยไม่มีใครเก็บ โทรศัพท์ที่เขาวางไว้บนโต๊ะมาให้ โบว์ซึ่งนั่งอยู่โต๊ะใกล้กันก็เห็นว่าโจนั้นลืม โทรศัพท์ไว้บนโต๊ะแต่ก็ไม่ยอมบอก แถมยังเก็บ โทรศัพท์เครื่องนั้นไป และออกไปจากผับนั้นทันที ในขณะเดียวกันโจยังเดินไปไม่ถึงรถของตนเองก็จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาใช้จึงได้รู้ว่าลืมไว้ที่โต๊ะ เมื่อเขา ถามเพื่อนปรากฏว่าในครั้งนี้ไม่มีใครหยิบเก็บไว้ให้ โจจึงรีบกลับไปดูโทรศัพท์ของเขาในผับทันทีแต่ไม่พบโทรศัพท์แล้ว

โจ: เวชโทรศัพท์ผมไม่อยู่ที่โต๊ะแล้วต้องมีใคร หยิบไปแน่ ๆ

เวช: คุณรีบโทรเข้าไปเลย แค่แป๊บเดียว คนหยิบไป น่าจะอยู่บริเวณนี้แหละ โจจึงรีบโทรเข้าโทรศัพท์ของเขาในทันที

โบว์: ฮัลโหล

โจ: คุณเก็บโทรศัพท์ของผมได้ใชไหม ผมอยู่หน้าผับครับ ช่วยเอามาคืนได้ไหมครับ

โบว์:ใช่ แต่คุณต้องนําเงินมาจ่ายเพื่อเป็นรางวัล ให้ชั้น 5,000 บาทนะ โทรศัพท์ของคุณ ราคาตั้งสามหมื่นกว่าบาท คุ้มแล้วกับการต้องไปซื้อใหม่

โจ: อ้าว! โทรศัพท์ของผมนะ ทําไมผมจะต้อง ให้เงินคุณด้วย ผมจะไปแจ้งความ

โบว์: ก็ตามใจคุณทํามันหายแล้วฉันเก็บได้ตอนนี้มันก็เป็นของฉันแล้ว

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Q: อ้าว...ยุ่งล่ะครับ อย่างนี้โบว์จะมีความผิดหรือไม่อย่างไร 

A: ตามอุทาหรณ์ การที่โจลืมโทรศัพท์ไว้นั้น เป็นการที่ทรัพย์สินของโจ หลุดพ้นไปจากความยึดถือของโจโดยมิได้ตั้งใจ ไม่เป็นการสละการ

ครอบครองแต่อย่างใด อีกทั้งโจเองก็พยายามติดตามเพื่อเอาโทรศัพท์ของเขาคืน โดยโทรเข้าไปที่โทรศัพท์ของเขา แต่ปรากฏว่าโบว์เองซึ่งเก็บโทรศัพท์ไปโดย รู้อยู่แล้วว่าโทรศัพท์ดังกล่าวเป็นของโจ และเมื่อเขาโทรเข้ามาเพื่อจะขอคืน กลับ เรียกเงินรางวัลเป็นจํานวน 5,000 บาท แทนที่เมื่อเก็บได้จะต้องนําโทรศัพท์มาแจ้ง ต่อเจ้าหน้าที่ตํารวจหรือพนักงานเจ้าหน้าที่เพื่อประกาศหาเจ้าของทรัพย์สินนั้นมารับของคืนต่อไป

การกระทําดังกล่าวของโบว์จึงมีเจตนาทุจริตเอาทรัพย์ของผู้อื่นไปในเวลากลางคืน มีความผิดฐานลักทรัพย์ในเวลากลางคืน ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335 (1)ความโลภทําให้ไม่รู้จักคําว่าผิดชอบชั่วดี เป็นเหตุให้อยากได้ของผู้อื่นทั้ง ๆ ที่ไม่มีสิทธิ์ก็จะได้รับผลร้ายอย่างการกระทําของโบว์

ประมวลกฎหมายอาญา

มาตรา 335 ผู้ใดลักทรัพย์ (1) ในเวลากลางคืนต้องระวางโทษจําคุกตั้งแต่หนึ่งปีถึงห้าปี และปรับตั้งแต่สองพันบาท ถึงหนึ่งหมื่นบาท

 

การเก็บของที่ผู้อื่นทําหล่นไว้ไม่ได้ หมายความว่าจะนําของนั่นมาเป็นของ